piān jù
xiǎn jù
jǐng jù
jié jù
xī jù
qīng jù
chuí jù
lěng jù
guò jù
sì jù
jiǒng jù
lián jù
dōu jù
xǐ jù
suǒ jù
biāo jù
zhuó jù
chū jù
wú jù
jié jù
jùn jù
sǎn jù
shěng jù
shǔ jù
chèn jù
yāo jù
cóng jù
de jù
háo jù
cuàn jù
liú jù
shé jù
zhuō jù
rǒng jù
dān jù
dàn jù
zào jù
xuě jù
duàn jù
bì jù
zú jù
lè jù
liàn jù
de jù
huó jù
dǎo jù
zhú jù
kè jù
dié jù
duǎn jù
fēi jù
jí jù
xióng jù
pái jù
jì jù
yǐn jù
lòu jù
wén jù
míng jù
xún jù
bǐ jù
piàn jù
bài jù
zhāi jù
lián jù
yán jù
huán jù
xié jù
jié jù
shēn jù
yú jù
chán jù
chéng jù
yuān jù
sōu jù
dé jù
tí jù
jiā jù
zhī jù
shēn jù
zhuì jù
sāo jù
lì jù
xiǎo jù
lì jù
cí jù
zǐ jù
jū jù
qǐ jù
lěi jù
zì jù
zhāng jù
dǔ jù
qiāo jù
fèi jù
pín jù
liàn jù
ǒu jù
shǎng jù
pò jù
yùn jù
yǎ jù
pián jù
cí jù
jù jù
guǎn jù
zhuǎn jù
zhòng jù
fēn jù
màn jù
zhǔ jù
jí jù
yǔ jù
xū jù
quán jù
jié jù
yǔ jù
jiā jù
jǐn jù
bìng jù
dié jù
jué jù
mì jù
wěi jù
cháng jù
duì jù
yì jù
jiǎn jù
bǐ jù
lì jù
chǐ jù
sǐ jù
pái jù
diǎn jù
lú jù
miào jù
fā jù
jué jù
niù jù
gé jù
yīn jù
⒈ 对偶的句子。
引明郎瑛《七修类稿·诗文·各诗之始》：“梁、陈之间儷句尤多，大抵止于五言，七言则絶少矣。”
清赵翼《瓯北诗话·苏东坡诗》：“放翁古诗好用儷句，以炫其绚烂。”
范文澜《中国通史简编》第二编第三章第十一节：“东汉时散体文渐变为骈体文。反过来又影响到赋的句法，渐变为俪句。”
俪lì(1)（形）成对的；双的：骈～｜～句。(2)（名）指夫妇：～影（夫妻的合影）。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。