lú rén
lú yī
lú fú
lú dàng
lú pái
lú piǎo
lú wěi
lú bó
lú xuě
lú guǎn
lú hǔ
lú yá
lú huì
lú fēi
lú jiǔ
lú dí
lú pái
lú chái
lú zhuī
lú féi
lú shào
lú fú
lú zhú
lú dí
lú huā
lú sù
lú shēng
lú xí
lú fān
lú gēn
lú sǔn
lú jiā
lú zǐ
lú dīng
lú fēi
jīn zhú
dí zhú
bào zhú
jiǔ zhú
hé zhú
pào zhú
páo zhú
ruì zhú
bāo zhú
chái zhú
biān zhú
jīn zhú
tǒng zhú
chǔ zhú
lè zhú
máo zhú
háo zhú
gū zhú
máo zhú
cán zhú
xiāng zhú
qióng zhú
jǐn zhú
fēn zhú
jiāo zhú
hàn zhú
shēn zhú
xiù zhú
tóng zhú
bān zhú
xún zhú
yún zhú
fāng zhú
zhàng zhú
lěng zhú
yǔ zhú
shí zhú
fú zhú
diān zhú
fèng zhú
pǐn zhú
dān zhú
nán zhú
mò zhú
xǐ zhú
bǐ zhú
kū zhú
jī zhú
kōng zhú
zǐ zhú
zōng zhú
xiè zhú
xiū zhú
tán zhú
qióng zhú
tiān zhú
bèng zhú
mù zhú
qì zhú
sōng zhú
mèi zhú
chí zhú
kàn zhú
lèi zhú
cì zhú
pèi zhú
ruò zhú
xiū zhú
zuó zhú
sī zhú
hēi zhú
dí zhú
kǔ zhú
xiào zhú
pú zhú
jiū zhú
guì zhú
nán zhú
cuì zhú
huáng zhú
miào zhú
yín zhú
hán zhú
hǔ zhú
yǎn zhú
zǐ zhú
kǔ zhú
liáo zhú
chéng zhú
lè zhú
guì zhú
cí zhú
yì zhú
diàn zhú
yú zhú
lù zhú
lú zhú
bā zhú
jī zhú
lóng zhú
àn zhú
hàn zhú
jiàn zhú
tóng zhú
kū zhú
qí zhú
pò zhú
sǎo zhú
lóng zhú
bān zhú
kūn zhú
qí zhú
jiàn zhú
cè zhú
sè zhú
cí zhú
pōu zhú
ròu zhú
huáng zhú
shuǐ zhú
chī zhú
biān zhú
mì zhú
táo zhú
shù zhú
huáng zhú
mèng zhú
qīng zhú
fú zhú
chuī zhú
dì zhú
kē zhú
xì zhú
gū zhú
lǐn zhú
gé zhú
yù zhú
ruò zhú
lù zhú
qióng zhú
māo zhú
shí zhú
tù zhú
芦竹lúzhú
(1) 一种多年生草本植物，秆粗壮，叶片扁平，披针形，圆锥花序。多生长在河岸、路边。茎杆可作轻工业和特种手工业的原料。也叫“荻芦竹”
英giantreed芦lú(1)（名）芦苇；草木植物；多生在水边；茎中空；可以编席；造纸：～花。(2)（Lú）姓。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。