yù zhú
xiù zhú
hàn zhú
zōng zhú
lè zhú
gū zhú
tóng zhú
kūn zhú
pèi zhú
chī zhú
gé zhú
ruò zhú
lǐn zhú
jiāo zhú
táo zhú
hǔ zhú
bǐ zhú
nán zhú
chéng zhú
pǐn zhú
huáng zhú
qì zhú
qīng zhú
pào zhú
chí zhú
pò zhú
xiào zhú
lèi zhú
kōng zhú
chái zhú
dí zhú
zhàng zhú
hán zhú
lù zhú
jīn zhú
jiǔ zhú
mèi zhú
bào zhú
yǎn zhú
jiàn zhú
háo zhú
páo zhú
zuó zhú
yì zhú
qí zhú
xún zhú
xǐ zhú
biān zhú
diàn zhú
zǐ zhú
hé zhú
máo zhú
chǔ zhú
bān zhú
cì zhú
cí zhú
mù zhú
shí zhú
sǎo zhú
xiū zhú
dí zhú
biān zhú
kū zhú
xiāng zhú
jiū zhú
pōu zhú
dì zhú
cè zhú
miào zhú
jiàn zhú
yún zhú
xiū zhú
jīn zhú
yú zhú
qióng zhú
jī zhú
shēn zhú
mì zhú
ruò zhú
qióng zhú
guì zhú
kū zhú
lóng zhú
sè zhú
pú zhú
lóng zhú
mò zhú
kǔ zhú
ròu zhú
àn zhú
bān zhú
tiān zhú
nán zhú
ruì zhú
sōng zhú
māo zhú
kàn zhú
máo zhú
huáng zhú
kē zhú
fú zhú
gū zhú
lěng zhú
tán zhú
xiè zhú
fèng zhú
cí zhú
fāng zhú
mèng zhú
liáo zhú
zǐ zhú
fú zhú
diān zhú
cuì zhú
guì zhú
chuī zhú
tù zhú
jī zhú
cán zhú
dān zhú
fēn zhú
tóng zhú
hēi zhú
yǔ zhú
yín zhú
huáng zhú
lù zhú
kǔ zhú
bāo zhú
qí zhú
bā zhú
bèng zhú
sī zhú
shí zhú
qióng zhú
lú zhú
tǒng zhú
xì zhú
shuǐ zhú
jǐn zhú
lè zhú
shù zhú
hàn zhú
⒈ 竹名。
引《说郛》卷八七引晋嵇含《南方草木状》：“簟竹，叶疎而大，一节相去六七尺，出九真，彼人取嫩者，槌浸纺绩为布，谓之竹疎布。”
《初学记》卷二八引南朝宋沉怀远《博罗县簟竹铭》：“簟竹既大，薄且空中，节长一丈，其直如松。”
簟diàn（名）竹席。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。