cí zhú
cè zhú
zǐ zhú
biān zhú
tiān zhú
qióng zhú
bān zhú
kōng zhú
hēi zhú
bān zhú
shí zhú
fèng zhú
nán zhú
hàn zhú
gū zhú
xiū zhú
pò zhú
huáng zhú
bā zhú
xiào zhú
kǔ zhú
lěng zhú
jīn zhú
kūn zhú
ròu zhú
shí zhú
pèi zhú
páo zhú
máo zhú
jī zhú
bāo zhú
kǔ zhú
huáng zhú
shuǐ zhú
chī zhú
lǐn zhú
xiù zhú
jiǔ zhú
chuī zhú
dí zhú
cán zhú
yù zhú
chí zhú
tóng zhú
pào zhú
kū zhú
jǐn zhú
huáng zhú
qióng zhú
fú zhú
háo zhú
biān zhú
pǐn zhú
guì zhú
jiāo zhú
xiū zhú
bèng zhú
sōng zhú
shēn zhú
jiàn zhú
pú zhú
fēn zhú
tóng zhú
mèi zhú
àn zhú
yǎn zhú
táo zhú
jī zhú
chái zhú
sè zhú
yín zhú
mù zhú
hàn zhú
cì zhú
yǔ zhú
zōng zhú
mì zhú
lè zhú
qióng zhú
lóng zhú
yì zhú
liáo zhú
dí zhú
máo zhú
yú zhú
diàn zhú
kàn zhú
guì zhú
sī zhú
ruò zhú
qí zhú
dān zhú
ruò zhú
zuó zhú
diān zhú
qí zhú
fú zhú
xiè zhú
chǔ zhú
cí zhú
hǔ zhú
hán zhú
tù zhú
lèi zhú
kē zhú
xǐ zhú
tǒng zhú
mèng zhú
ruì zhú
xì zhú
lù zhú
lè zhú
māo zhú
pōu zhú
lú zhú
cuì zhú
chéng zhú
miào zhú
fāng zhú
tán zhú
kū zhú
bào zhú
mò zhú
qīng zhú
yún zhú
jiū zhú
hé zhú
jiàn zhú
gū zhú
gé zhú
lù zhú
xiāng zhú
xún zhú
zhàng zhú
dì zhú
sǎo zhú
lóng zhú
jīn zhú
qì zhú
shù zhú
nán zhú
zǐ zhú
bǐ zhú
⒈ 竹名。因产于西汉邛都县 (今四川西昌东南)境，故名。
引《文选·左思＜蜀都赋＞》：“於是乎卭竹缘岭，菌桂临崖。”
李善注：“卭竹，出兴古盘江以南，竹中实而高节，可以作杖。”
“邛”的讹字。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。