māo bù
māo dōng
māo niú
māo zhú
māo guǐ
māo zuǐ
māo bà
māo nú
māo zhū
māo hǔ
māo dào
māo niào
māo hóu
māo huā
māo yú
máo yāo
māo nì
māo yǎn
māo lèi
māo shé
māo jīng
māo shí
māo tóu
māo shā
māo xióng
māo dūn
māo jīng
māo kēng
māo zhǐ
māo lí
cán zhú
zhàng zhú
lú zhú
qióng zhú
qì zhú
kē zhú
qīng zhú
dān zhú
bā zhú
nán zhú
yín zhú
fèng zhú
páo zhú
fú zhú
huáng zhú
pú zhú
háo zhú
chǔ zhú
pào zhú
kū zhú
shēn zhú
yún zhú
sè zhú
biān zhú
bān zhú
jiāo zhú
cuì zhú
xì zhú
yǔ zhú
xǐ zhú
tán zhú
yú zhú
jiū zhú
kǔ zhú
pò zhú
shí zhú
bǐ zhú
cí zhú
mì zhú
lè zhú
chí zhú
qióng zhú
zuó zhú
pèi zhú
mèi zhú
xiè zhú
ruì zhú
qí zhú
jiàn zhú
lù zhú
nán zhú
guì zhú
tóng zhú
biān zhú
kàn zhú
bān zhú
kōng zhú
hēi zhú
bèng zhú
jī zhú
hàn zhú
pōu zhú
sī zhú
kūn zhú
xiū zhú
dì zhú
hǔ zhú
sǎo zhú
huáng zhú
xiāng zhú
cì zhú
hé zhú
māo zhú
lè zhú
dí zhú
táo zhú
ruò zhú
tù zhú
chéng zhú
zōng zhú
cí zhú
guì zhú
lóng zhú
jī zhú
hàn zhú
yì zhú
lóng zhú
xiào zhú
gé zhú
bào zhú
gū zhú
yù zhú
jiǔ zhú
fú zhú
qióng zhú
tóng zhú
mò zhú
bāo zhú
zǐ zhú
zǐ zhú
dí zhú
gū zhú
lǐn zhú
ruò zhú
àn zhú
huáng zhú
hán zhú
tiān zhú
xún zhú
cè zhú
pǐn zhú
yǎn zhú
mù zhú
liáo zhú
tǒng zhú
kǔ zhú
diàn zhú
ròu zhú
jīn zhú
lù zhú
diān zhú
miào zhú
chuī zhú
fāng zhú
shuǐ zhú
lěng zhú
mèng zhú
chī zhú
jǐn zhú
fēn zhú
xiù zhú
shí zhú
kū zhú
sōng zhú
xiū zhú
máo zhú
qí zhú
lèi zhú
máo zhú
shù zhú
jiàn zhú
chái zhú
jīn zhú
⒈ 竹的一种。 《广群芳谱·竹谱一·猫竹》：“猫竹，一作茅竹，又作毛竹，榦大而厚，异於众竹，人取以为舟……《续竹谱》云：毛竹生武夷山。
引李义山诗‘ 武夷洞里生茅竹。’是也。”
1. 哺乳动物，面呈圆形，脚有利爪，行动敏捷，会捉老鼠。
2. 方言，躲藏。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。