tù jìng
tù yuè
tù yào
tù zhú
tù yuàn
tù huī
tù quē
tù kè
tù hú
tù kū
tù zi
tù niè
tù cè
tù fáng
tù kuí
tù jū
tù guǎn
tù mù
tù xiān
tù xī
tù huáng
tù lǚ
tù quē
tù ròu
tù liè
tù háo
tù sī
tù lú
tù gōng
tù máo
tù yǐng
tù hàn
tù qiū
tù yǐng
tù hè
tù chǔ
tù yuán
tù pò
tù jiǎo
tù tuō
tù tóu
tù jiǎn
tù niè
chái zhú
lù zhú
diàn zhú
bào zhú
zǐ zhú
bān zhú
hàn zhú
jiàn zhú
chí zhú
mèng zhú
dí zhú
guì zhú
huáng zhú
pǐn zhú
fēn zhú
chī zhú
nán zhú
mèi zhú
dān zhú
fāng zhú
jiàn zhú
chéng zhú
xiào zhú
pèi zhú
pào zhú
lěng zhú
jīn zhú
tù zhú
zōng zhú
ruò zhú
xiū zhú
lóng zhú
lù zhú
tán zhú
ruò zhú
xiè zhú
kē zhú
pú zhú
ròu zhú
mù zhú
sī zhú
yín zhú
gū zhú
pōu zhú
fú zhú
lè zhú
huáng zhú
sōng zhú
jǐn zhú
tóng zhú
liáo zhú
jiū zhú
táo zhú
qióng zhú
cí zhú
bèng zhú
kàn zhú
lú zhú
guì zhú
jī zhú
yǔ zhú
zhàng zhú
hé zhú
kūn zhú
lǐn zhú
zǐ zhú
biān zhú
miào zhú
bā zhú
hàn zhú
gé zhú
nán zhú
cán zhú
bǐ zhú
dì zhú
bān zhú
xiù zhú
cì zhú
huáng zhú
jiǔ zhú
yǎn zhú
shí zhú
jīn zhú
mò zhú
pò zhú
yú zhú
xiāng zhú
cí zhú
bāo zhú
xǐ zhú
máo zhú
kǔ zhú
xiū zhú
páo zhú
qīng zhú
qióng zhú
fú zhú
cè zhú
zuó zhú
biān zhú
hán zhú
hēi zhú
dí zhú
sǎo zhú
lè zhú
shù zhú
tóng zhú
kǔ zhú
xì zhú
jī zhú
gū zhú
fèng zhú
cuì zhú
àn zhú
tǒng zhú
qí zhú
háo zhú
jiāo zhú
qí zhú
kū zhú
xún zhú
shēn zhú
yì zhú
shuǐ zhú
kōng zhú
lèi zhú
sè zhú
yù zhú
qióng zhú
tiān zhú
chuī zhú
chǔ zhú
máo zhú
mì zhú
ruì zhú
hǔ zhú
māo zhú
qì zhú
diān zhú
kū zhú
yún zhú
shí zhú
lóng zhú
⒈ 中药。黄精的别名。
引晋葛洪《抱朴子·仙药》：“黄精一名兔竹，一名救穷，一名垂珠。”
兔tù（名）（～子）（～儿）哺乳动物、善于跳跃；跑得很快。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。