hé zhú
mèng zhú
lè zhú
lóng zhú
jǐn zhú
sǎo zhú
yì zhú
lè zhú
jī zhú
bǐ zhú
tán zhú
shí zhú
cí zhú
jīn zhú
qì zhú
tóng zhú
pèi zhú
lěng zhú
bā zhú
sōng zhú
qióng zhú
yù zhú
chī zhú
pōu zhú
diān zhú
biān zhú
shēn zhú
xiào zhú
jīn zhú
xiāng zhú
bào zhú
chǔ zhú
zǐ zhú
lù zhú
pǐn zhú
chí zhú
mì zhú
liáo zhú
xǐ zhú
hǔ zhú
chuī zhú
yún zhú
jiāo zhú
qí zhú
kōng zhú
hàn zhú
miào zhú
nán zhú
páo zhú
bān zhú
ròu zhú
māo zhú
guì zhú
fú zhú
nán zhú
bān zhú
jiǔ zhú
háo zhú
mù zhú
sè zhú
xún zhú
xiù zhú
lóng zhú
tǒng zhú
cì zhú
fāng zhú
jiàn zhú
pú zhú
kū zhú
tiān zhú
ruò zhú
hàn zhú
lú zhú
chéng zhú
lèi zhú
dān zhú
fú zhú
dí zhú
gé zhú
hán zhú
dí zhú
máo zhú
fèng zhú
lù zhú
táo zhú
hēi zhú
qí zhú
àn zhú
zōng zhú
pò zhú
shù zhú
yǎn zhú
tóng zhú
kūn zhú
shí zhú
cí zhú
yín zhú
qióng zhú
zǐ zhú
sī zhú
xì zhú
kǔ zhú
biān zhú
bāo zhú
ruò zhú
guì zhú
qīng zhú
diàn zhú
bèng zhú
jiū zhú
fēn zhú
mò zhú
tù zhú
xiū zhú
cè zhú
jī zhú
lǐn zhú
pào zhú
xiū zhú
jiàn zhú
zuó zhú
cuì zhú
kē zhú
xiè zhú
yú zhú
huáng zhú
shuǐ zhú
huáng zhú
kǔ zhú
gū zhú
kū zhú
ruì zhú
yǔ zhú
mèi zhú
gū zhú
huáng zhú
kàn zhú
dì zhú
cán zhú
qióng zhú
máo zhú
chái zhú
zhàng zhú
⒈ 竹筒。
引宋王谠《唐语林·文学》：“白居易长庆二年，以中书舍人为杭州刺史……官妓高玲瓏、谢好好巧於应对，善歌舞。从元稹镇会稽，参其酬唱。每以筒竹，盛诗来往。”
⒉ 犹鞭炮。
引清褚人穫《坚瓠四集·除夕遗俗》：“筒竹雷鸣，瓶梅冻解，待漏千门万户春。”
筒tǒng(1)（名）较粗的管状器物：竹～。(2)（名）衣服等的筒状部分：靴～。(3)（形）形状像筒的：话～。(4)管。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。