xiū zhú
miào zhú
chī zhú
cí zhú
huáng zhú
diān zhú
kē zhú
biān zhú
huáng zhú
māo zhú
zǐ zhú
pú zhú
páo zhú
xiū zhú
fēn zhú
kōng zhú
zōng zhú
shù zhú
lè zhú
cè zhú
sī zhú
háo zhú
cí zhú
huáng zhú
tóng zhú
yǎn zhú
dān zhú
hēi zhú
lóng zhú
kū zhú
tiān zhú
bāo zhú
jīn zhú
bā zhú
yín zhú
shuǐ zhú
mò zhú
jī zhú
ruò zhú
bān zhú
qióng zhú
mù zhú
hàn zhú
ròu zhú
jiàn zhú
sǎo zhú
jiū zhú
gé zhú
sè zhú
tǒng zhú
chuī zhú
sōng zhú
xiè zhú
diàn zhú
chéng zhú
jǐn zhú
pōu zhú
máo zhú
dí zhú
mèng zhú
lú zhú
biān zhú
chǔ zhú
gū zhú
qí zhú
mèi zhú
qīng zhú
kū zhú
hé zhú
lěng zhú
máo zhú
xì zhú
jiǔ zhú
xiào zhú
nán zhú
qí zhú
guì zhú
mì zhú
chí zhú
qì zhú
bǐ zhú
yù zhú
cán zhú
hǔ zhú
lóng zhú
kǔ zhú
cì zhú
ruò zhú
fāng zhú
jīn zhú
shēn zhú
lù zhú
tóng zhú
kàn zhú
kǔ zhú
hán zhú
lǐn zhú
hàn zhú
xún zhú
fú zhú
àn zhú
lù zhú
zuó zhú
yú zhú
jiāo zhú
liáo zhú
dí zhú
shí zhú
guì zhú
yì zhú
chái zhú
jī zhú
bèng zhú
pò zhú
lè zhú
zhàng zhú
dì zhú
bào zhú
táo zhú
zǐ zhú
ruì zhú
xiāng zhú
lèi zhú
pǐn zhú
yǔ zhú
yún zhú
gū zhú
fú zhú
fèng zhú
qióng zhú
tù zhú
pèi zhú
pào zhú
shí zhú
xiù zhú
tán zhú
qióng zhú
xǐ zhú
jiàn zhú
cuì zhú
kūn zhú
nán zhú
bān zhú
产于嶰谷的竹。传说黄帝使伶伦取嶰谷之竹以制乐器。见《汉书·律历志上》。后因以借指箫笛之类管乐器。
唐黄滔《送君南浦赋》：“莫不捻嶰竹以凄楚，拨湘絃而激越。” 元杨维桢《春侠杂词》之七：“ 蜀琴声奏双鸳鸯， 嶰竹和鸣双凤凰。” 清王夫之《连珠》之一：“盖闻铜山虽应，瓦釜不鸣； 嶰竹非均，葭灰何感！”参见“ 嶰谷 ”。
1. 山涧；沟壑（有水称涧，无水称嶰）：“穷浚谷，底幽嶰。”
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。