méng zǐ
méng hǒng
méng mí
méng méng
méng miè
méng xū
měng hàn
méng suō
méng sǒu
méng qī
měng zú
méng mào
méng hòu
méng zòu
méng jiū
méng lì
méng yú
méng miàn
méng jīn
méng guǎn
méng guì
méng yǎn
méng zhì
méng lóng
méng huì
méng bèi
méng méng
méng xiū
méng dùn
méng chōng
méng fàn
méng sòng
méng lòu
méng tián
méng ái
méng mù
méng zé
méng kuò
méng gū
méng nàn
méng mò
méng bì
méng zhì
mēng rán
méng róng
méng méng
méng miè
méng xìng
méng bì
méng téng
méng lún
méng pí
méng chōng
méng guì
méng yǎng
méng gǔ
méng fū
méng jī
méng tóng
méng zhuāng
méng ān
méng shòu
méng zá
méng qī
méng mì
méng chén
méng qì
méng mào
méng zhí
méng mèi
méng yào
méng méi
mēng shì
méng luò
méng shú
méng lóng
méng gài
méng hùn
méng shí
méng miǎo
méng yǒng
méng yǔ
méng shān
méng xué
mēng sōng
méng lóng
méng gòu
měng gǔ
méng bǎo
méng fù
méng gǔ
méng gōng
méng qì
méng róng
méng qiú
méng ēn
méng mèi
méng yòu
méng hàn
méng yuān
méng yī
méng shì
méng lóng
méng yì
méng bǐ
mēng piàn
méng yī
méng hòng
méng fá
méng lóng
méng shī
méng zhào
méng zhèng
méng mò
méng sì
měng dǒng
méng dùn
méng lóng
méng tóng
méng hóng
méng huà
méng mào
méng sǒu
⒈ 蒙昧幼稚；蒙昧幼稚的儿童。
引晋傅咸《致汝南王亮书》：“咸以为太甲成王，年在蒙幼，故有伊周之事。”
《北齐书·高勱传》：“臣以蒙幼，滥叨拔擢。”
唐韩愈《祭郑夫人文》：“我生不辰，三岁而孤，蒙幼未知，鞠我者兄。”
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
幼读音：yòu幼yòu(1)基本义：（形）幼小：（形）幼小(2)（形）（年纪）小；未长成：～虫｜～根｜～林｜～苗｜～师｜～体｜～芽｜～株。(3)（名）小孩儿：～儿园｜妇～｜扶老携～。