méng yì
méng mào
méng mèi
méng yǒng
méng zé
méng shú
méng zhào
méng dùn
méng zá
méng shì
méng zhì
méng mào
méng xué
méng kuò
méng lóng
méng guì
méng hòu
méng bì
méng lòu
méng mò
méng pí
méng qì
méng zòu
méng bì
méng lóng
měng dǒng
méng suō
méng miàn
méng sǒu
méng gài
méng zhèng
méng lóng
méng ái
méng bǎo
méng zhì
méng shī
méng jī
méng lún
méng xìng
méng guì
méng huì
méng luò
méng bǐ
méng yǔ
méng hùn
méng ān
méng fá
méng róng
méng qì
méng hǒng
méng méng
méng yī
méng dùn
méng guǎn
méng huà
méng tóng
méng yǎn
méng bèi
méng shān
méng fù
méng yòu
méng qī
méng miǎo
méng yī
méng mù
méng sì
méng hàn
méng qiú
méng tián
méng tóng
méng mò
méng nàn
méng zhí
mēng piàn
méng shí
méng jīn
méng yuān
méng zǐ
méng shòu
méng méi
méng méng
méng yǎng
méng hòng
méng qī
méng xū
méng gǔ
méng lóng
měng gǔ
méng sǒu
méng lóng
méng mèi
méng róng
mēng sōng
měng zú
méng téng
méng hóng
méng miè
méng fàn
mēng rán
méng chōng
méng mào
méng zhuāng
méng chōng
méng yào
méng gǔ
méng jiū
méng miè
méng gòu
méng fū
měng hàn
méng mí
méng mì
méng gū
méng méng
méng ēn
méng gōng
méng xiū
méng lóng
méng chén
méng sòng
méng lì
mēng shì
méng yú
tà dùn
háng dùn
tuī dùn
zhèn dùn
wán dùn
mò dú
mián dùn
jìn dùn
cuò dùn
qīng dùn
fá dùn
nú dùn
huǐ dùn
yíng dùn
niú dùn
dǎ dùn
léi dùn
xuàn dùn
huī dùn
què dùn
méng dùn
nán dùn
wāng dùn
bù dùn
yī dùn
guān dùn
mí dùn
gé dùn
sù dùn
yú dùn
bà dùn
láo dùn
tí dùn
táo dùn
kùn dùn
jiāng dùn
fèi dùn
bìng dùn
lǔ dùn
cù dùn
wěi dùn
chuò dùn
jú dùn
zhì dùn
qiān dùn
chéng dùn
qǐn dùn
chén dùn
chè dùn
ān dùn
jiā dùn
zhǔn dùn
dǎo dùn
jǐ dùn
qián dùn
jǐn dùn
dòu dùn
péi dùn
zhǐ dùn
shěn dùn
fàng dùn
gòng dùn
jì dùn
cuān dùn
hào dùn
diān dùn
hào dùn
huāng dùn
yì dùn
wú dùn
bó dùn
diāo dùn
pái dùn
tuí dùn
guī dùn
bù dùn
chuí dùn
shāng dùn
shuì dùn
chí dùn
zhěng dùn
gé dùn
jí dùn
pū dùn
guǎn dùn
pí dùn
dì dùn
yī dùn
wō dùn
kūn dùn
zhì dùn
bò dùn
tà dùn
jìn dùn
duàn dùn
diē dùn
zhōng dùn
yáo dùn
dēng dùn
jú dùn
hàn dùn
zhū dùn
āi dùn
cuò dùn
yān dùn
tà dùn
jiāo dùn
dǒu dùn
⒈ 愚钝；顽劣。
引《后汉书·文艺传上·黄香》：“臣香小丑，少为诸生，典郡从政，固非所堪，诚恐矇顿，孤忝圣恩。”
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。