méng tóng
méng yì
méng shān
méng róng
méng zǐ
méng lòu
méng huì
méng jī
méng xū
méng miǎo
méng shòu
méng shī
méng mào
méng guì
méng gū
méng kuò
méng zhuāng
méng pí
méng zhì
méng méng
méng gōng
méng chén
méng lóng
méng fá
méng bì
méng yú
méng zhì
méng yòu
méng yǔ
méng róng
méng méng
méng qì
méng mù
méng lóng
méng qiú
méng dùn
méng ēn
méng guì
méng mì
mēng shì
méng huà
méng miè
méng ān
méng yǎn
mēng piàn
méng zé
méng xué
méng sǒu
méng miè
méng gòu
méng miàn
méng bì
méng qī
méng yī
méng jīn
méng mèi
méng méng
méng lún
méng chōng
méng lóng
méng guǎn
méng hòu
méng sì
méng méi
méng shí
méng yào
méng suō
méng mò
méng hóng
méng ái
méng xiū
méng zhí
méng zá
méng yuān
méng gǔ
méng qī
méng lóng
méng qì
méng mí
méng dùn
méng hǒng
méng lóng
méng yǒng
méng fū
méng téng
méng lì
méng shì
méng luò
méng bǎo
méng mào
méng nàn
méng bèi
méng mèi
méng gài
méng hòng
méng zhào
méng sǒu
méng jiū
méng mò
méng zhèng
méng tóng
méng mào
méng lóng
méng chōng
měng gǔ
méng yǎng
méng gǔ
méng tián
méng hàn
měng hàn
méng fù
méng shú
méng fàn
méng sòng
méng hùn
mēng sōng
měng zú
méng bǐ
méng zòu
mēng rán
měng dǒng
méng yī
méng xìng
nǚ róng
diǎn róng
yīn róng
bǐng róng
bēn róng
qǐ róng
yī róng
fān róng
lí róng
xí róng
kūn róng
ā róng
lín róng
shān róng
jūn róng
yuán róng
biān róng
yǒu róng
jí róng
guǐ róng
shì róng
quǎn róng
lí róng
lǐ róng
hù róng
fú róng
wú róng
fēng róng
zuǒ róng
qī róng
féng róng
qiāng róng
tāo róng
zhì róng
cóng róng
jí róng
jiāng róng
bù róng
quǎn róng
jié róng
kòu róng
sǒng róng
chén róng
xiá róng
cù róng
huán róng
jiǎng róng
kuī róng
lì róng
bīng róng
zhān róng
xīng róng
shén róng
bā róng
běi róng
méng róng
liù róng
wǔ róng
jiān róng
蓬松；(好工具.)杂乱。
⒈ 蓬松；杂乱。
引《诗·邶风·旄丘》：“狐裘蒙戎，匪车不东。”
毛传：“蒙戎，以言乱也。”
唐羊士谔《斋中有兽皮茵偶成咏》：“山泽生异姿，蒙戎蔚佳色。”
明朱鼎《玉镜台记·拘温家属》：“媳妇，只今天气将寒，边城久役，狐裘蒙戎，如何是好。”
清黄遵宪《赤穗四十七义士歌》：“同官臭味殊薰蕕，一国蒙戎如狐裘。”
形容杂乱。《诗经．邶风．旄丘》：「狐裘蒙戎，匪车不东。」也作「蒙茸」。
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
戎读音：róng戎róng(1)（名）兵器；武器：兵～。(2)（名）军事；军队：～马｜～装。(3)（名）我国古代称西方的民族。(4)（名）姓。