méng nàn
méng zá
mēng sōng
méng tóng
méng mò
méng shú
méng hǒng
méng huà
méng miàn
méng róng
méng kuò
méng gū
méng huì
méng zhuāng
mēng shì
méng dùn
méng bì
méng zòu
méng gǔ
měng hàn
méng yī
méng mò
méng chōng
méng mào
méng gòu
méng méng
méng yào
méng qiú
méng ēn
méng pí
méng qì
méng miè
méng guì
méng tóng
méng méng
méng fàn
měng dǒng
méng bì
méng qì
měng gǔ
méng fù
méng ān
méng lóng
méng hóng
méng shí
méng luò
méng tián
méng jīn
méng zhào
méng lún
méng fá
méng bèi
méng mèi
méng xìng
méng lóng
méng hàn
méng zhèng
méng dùn
méng róng
méng xū
méng lòu
méng ái
mēng rán
méng sì
méng gài
méng mì
méng mào
méng lì
méng gōng
méng zhí
méng lóng
méng zhì
méng mèi
méng mí
méng shì
méng yǔ
méng jiū
méng hòng
méng yī
méng sòng
méng fū
méng xiū
méng yú
méng chén
méng lóng
méng shān
méng guì
méng bǐ
méng yì
méng méng
méng miè
méng zhì
méng yǎn
méng shī
méng téng
méng yǎng
mēng piàn
méng yuān
méng shòu
méng yǒng
méng yòu
méng chōng
méng zǐ
méng méi
méng lóng
měng zú
méng mào
méng suō
méng gǔ
méng guǎn
méng jī
méng lóng
méng mù
méng qī
méng sǒu
méng xué
méng sǒu
méng bǎo
méng qī
méng zé
méng hùn
méng miǎo
méng hòu
xiàn bì
qī bì
chán bì
qǔ bì
xùn bì
wěi bì
zhē bì
kuáng bì
xī bì
yōu bì
máo bì
gāi bì
tōng bì
nán bì
yì bì
kuī bì
yīn bì
bèi bì
diāo bì
piān bì
yì bì
hàn bì
àn bì
bǐ bì
liù bì
zhàng bì
kuò bì
yīn bì
màn bì
qīn bì
qiǎn bì
qiān bì
zhāng bì
pú bì
biān bì
jī bì
wán bì
dù bì
shàn bì
yōng bì
yōng bì
fá bì
huì bì
chān bì
hàn bì
xíng bì
mí bì
méng bì
zhái bì
yōng bì
yōng bì
hàn bì
fáng bì
àn bì
wěi bì
gé bì
gōu bì
yìng bì
gù bì
mèi bì
jū bì
méng bì
fēng bì
bìng bì
zhàng bì
fān bì
sōu bì
gé bì
chán bì
yǐng bì
héng bì
yǎn bì
yáng bì
gū bì
guó bì
guàn bì
wèi bì
kūn bì
měng bì
fān bì
huò bì
zì bì
fù bì
fán bì
hūn bì
yǐn bì
wū bì
yǎn bì
píng bì
sāi bì
yū bì
gù bì
yóu bì
蒙蔽méngbì
(1) 隐瞒hAo86.真相，欺骗人
例蒙蔽群众例蒙蔽舆论英hoodwink;hide the truth from;befool;befudle;cheat;deceive;delude⒈ 昏庸不明；愚昧无知。
引《三国志·魏志·文帝纪》“﹝汉帝﹞使兼御史大夫张音持节奉璽綬禪位，册曰……” 裴松之注引汉刘艾《献帝传》：“臣以蒙蔽，德非二圣，猥当天统，不敢闻命。”
《晋书·惠帝纪》：“及天下荒乱，百姓饿死，帝曰：‘何不食肉麋？’其蒙蔽皆此类也。”
唐刘知几《史通·杂说中》：“由斯而言， 劭之所録，其为弘益多矣，足以开后进之蒙蔽，广来者之耳目。”
清吴伟业《送何省斋》诗：“闷即君过存，高谈豁蒙蔽。”
⒉ 欺骗，隐瞒真相。
引《旧唐书·裴度传》：“代宗不知，盖被程元振蒙蔽，几危社稷。”
《明史·张日韬传》：“自古未有羣小蒙蔽於内，而大臣能尽忠於外者。”
《二十年目睹之怪现状》第六十回：“我纵使处处留心，也怕免不了人家的蒙蔽。”
周恩来《关于国民党二中全会的谈话》：“我们不愿蒙蔽舆论，而愿诉诸舆论。”
⒊ 遮蔽；遮掩。
引唐唐彦谦《牡丹》诗：“那堪更被烟蒙蔽，南国西施泣断魂。”
萧红《生死场》一：“城外一条长长的大道，被榆树荫蒙蔽着。”
1. 愚昧不明。 汉王逸《九思·哀岁》：“伤俗兮泥浊，矇蔽兮不章。”
⒋ 欺骗；掩盖真相。
引清蒲松龄《聊斋志异·冤狱》：“矇蔽因循，动经岁月，不及登长吏之庭，而皮骨已将尽矣！”
欺骗、隐瞒真相。
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
蔽读音：bì蔽bì(1)（动）遮盖：遮～｜掩～｜隐～。(2)（动）概括：一言以～之。