méng mí
méng fàn
mēng rán
méng gōng
méng méng
méng huà
měng hàn
méng lóng
méng bì
méng sòng
méng suō
méng xiū
méng gǔ
méng hóng
méng jī
méng mù
méng zhuāng
méng shòu
měng dǒng
méng ān
méng jiū
měng zú
méng sǒu
méng lì
méng chōng
méng mèi
méng zá
méng mào
méng huì
méng nàn
méng fá
méng róng
méng tóng
méng mì
méng gòu
méng chōng
méng pí
méng lòu
méng sǒu
méng hòng
méng yòu
méng mào
méng zhèng
méng qì
méng kuò
méng méng
méng ái
mēng piàn
méng qì
méng fù
méng zǐ
méng tián
méng zhì
méng dùn
méng lóng
méng zhí
méng xū
méng xué
méng bèi
méng yào
méng shú
méng lóng
méng gài
méng méi
méng miè
méng guì
méng guǎn
méng róng
méng yuān
méng qiú
méng miè
méng mào
méng yī
méng tóng
mēng sōng
méng yǔ
méng qī
méng bì
méng fū
méng mò
méng yǎn
méng yǒng
méng shì
méng yǎng
méng jīn
méng shān
méng qī
méng sì
méng hǒng
méng yī
méng miǎo
mēng shì
méng ēn
méng yú
méng bǎo
méng lóng
méng zé
méng mèi
méng méng
méng guì
méng lóng
méng lóng
méng téng
méng chén
méng yì
měng gǔ
méng gū
méng zòu
méng dùn
méng hàn
méng hòu
méng shī
méng bǐ
méng zhào
méng mò
méng luò
méng hùn
méng lún
méng gǔ
méng xìng
méng miàn
méng zhì
méng shí
⒈ 亦作“蒙穉”。幼稚无知。
引《宋书·文帝纪》：“先帝以桑梓根本，实同休戚，復以蒙稚，猥同艰难。”
南朝梁沉约《为皇太子谢表》：“臣实蒙稚，温文以闕。”
明王守仁《传习录》卷中：“若近世之训蒙穉者，日惟督以句读课倣。”
年纪幼小。
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
稚读音：zhì稚（形）幼小：～气｜～子。