kǒu cí
kǒu wěn
kǒu jìng
kǒu lì
kǒu zhī
kǒu sòng
kǒu fèi
kǒu zhuō
kǒu hào
kǒu tǐ
kǒu qiǎn
kǒu chuān
kǒu chuán
kǒu dà
kǒu mǒ
kǒu àn
kǒu mǎ
kǒu chǎng
kǒu fá
kǒu fù
kǒu liǎn
kǒu hai
kǒu huò
kǒu jiá
kǒu fēng
kǒu huà
kǒu ruì
kǒu chī
kǒu nèi
kǒu jì
kǒu kuài
kǒu mò
kǒu chuò
kǒu mí
kǒu yù
kǒu tán
kǒu yuàn
kǒu mǐ
kǒu xíng
kǒu kě
kǒu biàn
kǒu zhí
kǒu wèi
kǒu dí
kǒu suàn
kǒu xián
kǒu gěi
kǒu yì
kǒu yì
kǒu fǔ
kǒu guò
kǒu nà
kǒu xì
kǒu qì
kǒu dǎi
kǒu yín
kǒu tián
kǒu yú
kǒu dé
kǒu bìng
kǒu fēng
kǒu fù
kǒu fēn
kǒu lùn
kǒu tán
kǒu zé
kǒu tou
kǒu yán
kǒu shé
kǒu bào
kǒu chuāng
kǒu lìng
kǒu fú
kǒu yuán
kǒu cè
kǒu chén
kǒu zhào
kǒu shuǎng
kǒu chì
kǒu miàn
kǒu kǒu
kǒu là
kǒu cǎi
kǒu qín
kǒu cǎi
kǒu niè
kǒu jiǎo
kǒu shēng
kǒu jí
kǒu huá
kǒu cái
kǒu lǜ
kǒu duō
kǒu xiǎo
kǒu lèi
kǒu yín
kǒu jǐn
kǒu běi
kǒu chuán
kǒu hóng
kǒu tūn
kǒu xiě
kǒu zuǐ
kǒu mó
kǒu huì
kǒu dàn
kǒu qì
kǒu shùn
kǒu wèi
kǒu cí
kǒu yǔ
kǒu chì
kǒu kǔ
kǒu gòu
kǒu jī
kǒu hóng
kǒu dá
kǒu dai
kǒu shí
kǒu biàn
kǒu nè
kǒu chòu
kǒu àn
kǒu wài
kǒu yīn
kǒu pí
kǒu chǐ
kǒu shì
kǒu xiū
kǒu ào
kǒu xìn
kǒu zhào
kǒu shòu
kǒu yán
kǒu bēi
kǒu zhòng
kǒu jiǎn
kǒu shù
kǒu shòu
kǒu chèn
kǒu yìng
kǒu huà
kǒu chěn
kǒu suì
kǒu duì
kǒu qián
kǒu xiàng
kǒu lóng
kǒu fú
kǒu mǐn
kǒu yǐn
kǒu wěn
kǒu zī
kǒu liáng
kǒu chǎn
kǒu gòng
kǒu bái
kǒu cáng
kǒu gǎn
kǒu jì
kǒu gān
kǒu yue
kǒu shēng
kǒu liáng
kǒu qīng
kǒu xíng
kǒu ò
kǒu jiào
kǒu shí
kǒu hūn
kǒu zhàn
kǒu chì
kǒu chéng
kǒu lǐ
kǒu bīng
kǒu wù
kǒu xián
kǒu jìn
kǒu chán
kǒu jǐng
kǒu zi
kǒu qián
kǒu diào
kǒu jiàn
kǒu chēng
kǒu jìng
kǒu shuǐ
kǒu chén
kǒu yǔ
kǒu là
kǒu huí
kǒu tí
kǒu shào
kǒu qiāng
kǒu qì
kǒu xuān
zǎi zhī
táng zhī
gāo zhī
jiù zhī
rǔ zhī
tuō zhī
qiè zhī
nǎo zhī
rán zhī
shù zhī
qióng zhī
fēng zhī
zào zhī
jì zhī
miàn zhī
bǎn zhī
dān zhī
yuán zhī
xiāng zhī
yān zhī
chē zhī
huà zhī
dì zhī
pí zhī
níng zhī
bào zhī
líng zhī
yān zhi
zhí zhī
yóu zhī
mín zhī
wéi zhī
yáng zhī
má zhī
lín zhī
chún zhī
yīn zhī
fáng zhī
chán zhī
qióng zhī
bǎi zhī
shí zhī
zhū zhī
kǒu zhī
guǒ zhī
gōng zhī
fēng zhī
⒈ 古代用以防止寒冬口唇开裂的唇膏。
引唐段成式《酉阳杂俎·忠志》：“腊日赐北门学士口脂、腊脂，盛以碧鏤牙筩。”
唐杜甫《腊日》诗：“口脂面药随恩泽，翠管银罌下九霄。”
唐刘禹锡《代谢历日面脂口脂表》：“中使霍子璘至，奉宣圣旨……兼赐臣墨詔及贞元十七年新历一轴、腊日面脂、口脂、红雪、紫雪并金花银合二。”
⒉ 化妆用的唇膏；口红。
引唐张鷟《游仙窟》：“艳色浮粧粉，含香乱口脂。”
前蜀韦庄《江城子》词：“朱唇未动，先觉口脂香。”
宋赵令畤《侯鲭录》卷五：“兼惠花胜一合、口脂五寸，致耀首膏唇之饰。”
清龚自珍《菩萨蛮·四月十九日薄暮即事》词：“楼外月黄昏，口脂闻暗香。”
茅盾《参孙的复仇》：“口脂香和妖艳的声音一齐送进参孙的感官。”
涂敷在唇部，防止嘴唇冻裂的药品。古代多由皇上赏赐给臣下。
口kǒu(1)（名）人或动物进饮食的器官；有的也是发声器官的一部分。俗称嘴。(2)（名）（～儿）容器通外面的地方：瓶子～儿｜碗～儿。(3)（名）（～儿）出入通过的地方：出～｜入～｜门～儿｜胡同～儿。(4)（名）长城的关口；多用做地名；也泛指这些关口：～外｜喜峰～｜西～羊皮。(5)（名）（～儿）破裂的地方；大的豁口：伤～｜衣服撕了个～儿。(6)（名）刀、剑、剪刀的刃：刀卷～了。(7)（名）驴马等的年龄：六岁～｜这匹马～还年轻。(8)（量）表示人或动物的量：一家五～人｜三～猪｜一～钢刀。
脂读音：zhī脂zhī(1)（名）动植物所含的油质：～肪｜～油。(2)（名）胭脂。