kuàng jū
kuàng chǎng
kuàng chǎng
kuàng lǔ
kuàng kuò
kuàng yǎn
kuàng zōng
kuàng dàn
kuàng chí
kuàng yě
kuàng rú
kuàng miǎo
kuàng fū
kuàng zhí
kuàng rì
kuàng dà
kuàng guì
kuàng lǐ
kuàng tǔ
kuàng guān
kuàng yǔ
kuàng mò
kuàng dàng
kuàng rán
kuàng kuàng
kuàng kè
kuàng mǎng
kuàng lín
kuàng fàng
kuàng quē
kuàng suì
kuàng gé
kuàng yuǎn
kuàng jiǒng
kuàng fèi
kuàng huái
kuàng zhuō
kuàng guān
kuàng jì
kuàng guān
kuàng dá
kuàng mǎng
kuàng yǎng
kuàng wú
kuàng diǎn
kuàng shì
kuàng shì
kuàng yí
kuàng é
kuàng zhì
kuàng kuài
kuàng nǚ
kuàng yàng
kuàng tú
kuàng xū
kuàng bié
kuàng fèi
kuàng yí
kuàng wàng
kuàng yè
kuàng dài
kuàng gǔ
kuàng guān
kuàng shuǎng
kuàng zǎi
kuàng miǎo
kuàng duò
kuàng shí
kuàng ào
kuàng zú
kuàng zhuì
kuàng nián
kuàng dàn
kuàng jí
kuàng dàn
kuàng lǎng
kuàng bài
kuàng mì
kuàng liàng
kuàng zǔ
kuàng làng
kuàng shì
kuàng dù
kuàng wù
kuàng kuò
kuàng ēn
kuàng wèi
kuàng yì
kuàng shū
kuàng jiǎo
kuàng jué
kuàng jié
kuàng zhān
kuàng zhì
kuàng tú
kuàng píng
kuàng wú
kuàng gōng
kuàng luè
kuàng yǎo
kuàng shī
kuàng bān
kuàng rán
kuàng yí
kuàng xué
kuàng jì
kuàng mài
kuàng yuán
kuàng qí
kuàng rèn
kuàng bào
kuàng jié
huāng jí
léi jí
sǔn jí
kū jí
lǔ jí
pín jí
xiāo jí
báo jí
pí jí
jiǎn jí
xiāo jí
gān jí
huǐ jí
juān jí
qú jí
gōu jí
què jí
juān jí
xiāo jí
jiǎn jí
méi jí
hán jí
féi jí
qióng jí
qiāo jí
diāo jí
què jí
chái jí
shòu jí
kuàng jí
bà jí
jiǎn jí
lí jí
qú jí
kǔ jí
xiá jí
dà jí
fán jí
gǎo jí
qiāo jí
qú jí
⒈ 荒芜贫瘠。
引宋孔平仲《大风发长芦》诗：“吾田虽旷瘠，飦粥粗可给。”
旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。
瘠读音：jí1.身体瘦弱。
2.（土地）不肥沃：～薄。～土。