kuàng dá
kuàng dàn
kuàng kuài
kuàng dài
kuàng shì
kuàng yí
kuàng zhì
kuàng dàn
kuàng jì
kuàng lǎng
kuàng yuǎn
kuàng kuò
kuàng mài
kuàng quē
kuàng dù
kuàng mò
kuàng wèi
kuàng chí
kuàng zhì
kuàng wú
kuàng fèi
kuàng yàng
kuàng miǎo
kuàng ēn
kuàng qí
kuàng jì
kuàng zhí
kuàng bié
kuàng zhuì
kuàng yuán
kuàng zǎi
kuàng bào
kuàng yè
kuàng dà
kuàng mǎng
kuàng yǎng
kuàng rú
kuàng rán
kuàng gōng
kuàng bài
kuàng chǎng
kuàng píng
kuàng rì
kuàng guān
kuàng shī
kuàng nǚ
kuàng xué
kuàng dàng
kuàng kè
kuàng kuò
kuàng nián
kuàng mǎng
kuàng kuàng
kuàng wàng
kuàng yí
kuàng lǐ
kuàng yě
kuàng ào
kuàng rán
kuàng fū
kuàng jū
kuàng shí
kuàng guān
kuàng zhuō
kuàng tú
kuàng liàng
kuàng jié
kuàng fèi
kuàng jiǎo
kuàng lǔ
kuàng zú
kuàng bān
kuàng dàn
kuàng lín
kuàng guì
kuàng làng
kuàng tǔ
kuàng zǔ
kuàng zhān
kuàng yì
kuàng fàng
kuàng yí
kuàng wú
kuàng jué
kuàng yǔ
kuàng tú
kuàng guān
kuàng jí
kuàng yǎo
kuàng é
kuàng zōng
kuàng rèn
kuàng shuǎng
kuàng shū
kuàng shì
kuàng guān
kuàng gǔ
kuàng diǎn
kuàng yǎn
kuàng jiǒng
kuàng gé
kuàng miǎo
kuàng suì
kuàng mì
kuàng xū
kuàng wù
kuàng shì
kuàng jié
kuàng duò
kuàng chǎng
kuàng luè
kuàng huái
qí tú
zǎi tú
hú tu
lǚ tú
fù tú
jiū tú
chuán tú
chù tú
sǎ tú
jiǎ tú
lì tú
jiè tú
tān tú
xíng tú
wěi tú
qí tú
gū tú
gǔn tú
qǐ tú
qiáo tú
mò tú
hú tu
yā tú
pì tú
huí tú
hòu tú
huán tú
píng tú
shuò tú
sū tú
dēng tú
cóng tú
kāng tú
yán tú
fēng tú
mì tú
ní tú
jǐn tú
tōng tú
pēn tú
cháng tú
chú tú
shì tú
chuò tú
lín tú
qǐ tú
bī tú
jiān tú
bàn tú
wěi tú
shì tú
tǎn tú
nián tú
cuò tú
xiāo tú
jiōng tú
jìn tú
yuān tú
wèn tú
fēn tú
guī tú
xīn tú
zhān tú
lí tú
shī tú
gōu tú
qióng tú
báo tú
jiù tú
zūn tú
jǐng tú
wū tú
liáng tú
bì tú
jīn tú
bǎi tú
wǎn tú
huà tú
chuān tú
bǎi tú
xiū tú
zhì tú
bié tú
cí tú
dāng tú
qián tú
lù tú
jì tú
hǎi tú
guó tú
dà tú
dào tú
huà tú
xiāo tú
shū tú
qú tú
jìng tú
jiāo tú
è tú
quán tú
jìn tú
mí tú
cháng tú
zōu tú
yáo tú
jiǒng tú
pì tú
jiàn tú
kuàng tú
lí tú
zhǐ tú
guì tú
gǎi tú
jiǔ tú
⒈ 亦作“旷途”。
⒉ 犹大道。
引南朝宋宗炳《明佛论》：“竞入流俗之险路，讳陟佛法之旷涂，何如其智也！”
⒊ 远路，长途。
引南朝宋何承天《鼓吹铙歌·朱路篇》：“雄戟闢旷涂，班剑翼高车。”
唐韩愈《应科目时与人书》：“其不及水，盖寻常尺寸之间耳，无高山大陵、旷途絶险，为之关隔也。”
旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。
涂读音：tú涂tú(1)（动）使油漆、颜色、脂粉、药物等附着在物体上：～粉｜～药。(2)（动）（动）乱写或乱画；随意地写字或画画：～抹。(3)（动）（动）抹去：～改｜～料。(4)（动）（名）〈书〉泥：～炭。(5)（动）（名）海涂。(6)（动）同途。(7)（动）姓。