cāng qióng
cāng sè
cāng mǎng
cāng luán
cāng mín
cāng yú
cāng máng
cāng yù
cāng huá
cāng liáng
cāng tóu
cāng líng
cāng xiù
cāng xiá
cāng yīng
cāng yān
cāng hú
cāng hào
cāng yíng
cāng méng
cāng qián
cāng qiú
cāng shēng
cāng hēi
cāng gǒu
cāng lí
cāng zú
cāng gēng
cāng lù
cāng àn
cāng guān
cāng làng
cāng huáng
cāng ěr
cāng lù
cāng bái
cāng yǎ
cāng láng
cāng shén
cāng jí
cāng tái
cāng cén
cāng míng
cāng yán
cāng lǎo
cāng huáng
cāng lóng
cāng láng
cāng hào
cāng méng
cāng rùn
cāng shū
cāng cāng
cāng cuì
cāng wū
cāng dì
cāng jìng
cāng méng
cāng xuán
cāng hǎi
cāng mín
cāng shān
cāng tiān
cāng yǔ
cāng gǔ
cāng láng
cāng táng
cāng sì
cāng qí
cāng míng
cāng yín
cāng pó
cāng chì
cāng niǎo
cāng cù
cāng huáng
cāng zhú
cāng yá
cāng yù
cāng máng
⒈ 青色苔藓。
引晋潘岳《河阳庭前安石榴赋》：“壁衣苍苔，瓦被驳鲜，处悴而荣，在幽弥显。”
唐杜甫《醉时歌》：“先生早赋《归去来》，石田茅屋荒苍苔。”
清孙枝蔚《醉题田家翁壁上》诗：“醉墨淋漓留在壁，莫教风雨生苍苔。”
深青色的苔藓。
1.青色（包括蓝和绿）：～松翠柏。
2.灰白色：～白。～髯。
3.指天或天空：上～。～穹。
4.姓。
苔读音：tái,tāi[ tái ]1. 隐花植物的一类，根、茎、叶的区别不明显，常贴在阴湿的地方生长：青苔。苔藓。苔原。