cāng tái
cāng shēng
cāng qián
cāng cén
cāng hào
cāng shén
cāng gǔ
cāng yān
cāng líng
cāng lù
cāng yǔ
cāng yú
cāng yán
cāng hú
cāng mín
cāng qióng
cāng jí
cāng gēng
cāng luán
cāng lù
cāng cù
cāng huáng
cāng láng
cāng guān
cāng shān
cāng wū
cāng mín
cāng cuì
cāng yín
cāng xuán
cāng yù
cāng huá
cāng méng
cāng lǎo
cāng bái
cāng zhú
cāng sì
cāng qiú
cāng láng
cāng tóu
cāng àn
cāng hǎi
cāng hēi
cāng liáng
cāng làng
cāng rùn
cāng máng
cāng shū
cāng méng
cāng zú
cāng chì
cāng máng
cāng lí
cāng tiān
cāng méng
cāng yíng
cāng yù
cāng míng
cāng hào
cāng cāng
cāng niǎo
cāng qí
cāng huáng
cāng yǎ
cāng xiù
cāng huáng
cāng míng
cāng sè
cāng pó
cāng láng
cāng lóng
cāng ěr
cāng jìng
cāng xiá
cāng yá
cāng yīng
cāng táng
cāng dì
cāng gǒu
cāng mǎng
⒈ 声音苍老嘶哑。
引姚雪垠《李自成》第一卷第一章：“她正在侧耳细听，忽然从附近的山村中传来锵锵的锣声和苍哑的叫喊声。”
1.青色（包括蓝和绿）：～松翠柏。
2.灰白色：～白。～髯。
3.指天或天空：上～。～穹。
4.姓。
哑读音：yǎ,yā[ yǎ ]1. 不能说话：聋哑。哑巴。哑子吃黄连（歇后语，喻有苦难言）。
2. 嗓子干涩发音困难或不清楚：沙哑。嘶哑。
3. 无声的：哑剧。哑铃（一种铁制的运动器械）。
4. 因发生故障，炮弹、子弹打不响：哑炮。
5. 笑声（旧读yǎ ㄧㄚˇ）：哑然失笑（不自禁地笑出声来）。