cāng mǎng
cāng zú
cāng niǎo
cāng yān
cāng xiù
cāng lǎo
cāng láng
cāng lóng
cāng líng
cāng sè
cāng yù
cāng méng
cāng xuán
cāng hào
cāng yán
cāng hú
cāng huá
cāng máng
cāng cén
cāng lù
cāng chì
cāng luán
cāng yǔ
cāng yá
cāng yín
cāng mín
cāng míng
cāng tiān
cāng láng
cāng cuì
cāng dì
cāng gēng
cāng xiá
cāng huáng
cāng yīng
cāng máng
cāng jí
cāng cù
cāng jìng
cāng sì
cāng méng
cāng huáng
cāng shén
cāng cāng
cāng gǒu
cāng hào
cāng bái
cāng yú
cāng rùn
cāng wū
cāng lù
cāng guān
cāng yù
cāng ěr
cāng lí
cāng qián
cāng tái
cāng shū
cāng shēng
cāng tóu
cāng shān
cāng qiú
cāng míng
cāng huáng
cāng yíng
cāng pó
cāng yǎ
cāng méng
cāng zhú
cāng gǔ
cāng mín
cāng láng
cāng qióng
cāng àn
cāng hǎi
cāng liáng
cāng làng
cāng táng
cāng hēi
cāng qí
qīng cuì
yù cuì
xiāng cuì
yàn cuì
cāng cuì
hóng cuì
hēi cuì
bái cuì
cāng cuì
dié cuì
jìng cuì
huā cuì
cōng cuì
shí cuì
wǎn cuì
duǒ cuì
qīng cuì
chóu cuì
liǔ cuì
jiāo cuì
lěng cuì
yǐ cuì
tà cuì
bǎi cuì
dié cuì
yī cuì
cǎi cuì
ní cuì
sǒng cuì
lǜ cuì
diǎn cuì
é cuì
nóng cuì
qíng cuì
yān cuì
kōng cuì
shān cuì
hán cuì
huán cuì
wěi cuì
dī cuì
gū cuì
xīn cuì
lán cuì
fěi cuì
xiān cuì
nuǎn cuì
jīn cuì
shēng cuì
héng cuì
hán cuì
jīng cuì
kǒng cuì
jī cuì
liǎn cuì
diàn cuì
yōu cuì
.苍翠cāngcuì
(1) 嫩绿的
例寒山转苍翠，秋水日潺湲。——唐·王维《辋川闲居赠裴秀才迪》英verdant⒈ 青绿。
引南朝齐谢朓《冬日晚郡事隙》诗：“苍翠望寒山，峥嶸瞰平陆。”
宋陆游《老学庵笔记》卷二：“有数家专以取石为生，其佳者质温润苍翠，叩之声如金玉。”
《红楼梦》第四十回：“那些奇草仙藤，愈冷愈苍翠。”
叶圣陶《游了三个湖》：“石缝里长出些高高矮矮的树木，苍翠，茂密，姿态不一，又给山石添上陪衬的装饰。”
深绿色。