kū xīn
kū cuì
kū zhù
kū shì
kū shēng
kū zì
kū chán
kū léi
kū jiǎ
kū háo
kū zhái
kū zhé
kū miáo
kū mí
kū zhǒng
kū yuán
kū yí
kū liè
kū jì
kū piān
kū chén
kū cuì
kū yǔn
kū tíng
kū qú
kū zhū
kū lín
kū dàn
kū mài
kū xiǔ
kū qiāng
kū liǎo
kū hán
kū róng
kū guǎng
kū huáng
kū lóu
kū bǐng
kū cī
kū liǔ
kū yè
kū kōng
kū yú
kū cóng
kū tuò
kū yín
kū gé
kū niān
kū wěn
kū shuǐ
kū fèi
kū sè
kū xián
kū hóu
kū hé
kū miè
kū lín
kū shé
kū cháng
kū gǎo
kū lèi
kū hàn
kū tiáo
kū yǎ
kū lí
kū rǎng
kū qióng
kū quán
kū gěng
kū kè
kū shuāng
kū píng
kū fēng
kū shòu
kū tóng
kū péng
kū kě
kū xíng
kū jìng
kū sāng
kū lì
kū chái
kū shī
kū gǎo
kū shǒu
kū sǐ
kū gēng
kū qián
kū zhú
kū hé
kū àn
kū jiān
kū cuì
kū jiāng
kū là
kū wěi
kū huǐ
kū diāo
kū rùn
kū pú
kū fēng
kū bài
kū shēn
kū bǐ
kū xiào
kū cháng
kū qí
kū jǐng
kū sǔn
kū zé
kū pí
kū bō
kū zào
kū hé
kū gǔ
kū niè
kū sēng
kū gēn
kū jiāo
kū yáng
kū luò
kū bì
kū yǎn
kū fǔ
kū shāng
kū bào
kū shù
kū gǎo
kū fèi
kū fán
kū luán
kū chí
kū xuě
kū yú
kū zì
kū yìng
kū suǒ
kū yún
kū yú
kū qióng
kū jiàn
kū chá
kū lòu
kū wěi
kū màn
kū cǎo
kū cuì
kū téng
kū guī
kū mù
kū jìng
kū lián
kū wú
kū lú
kū lǜ
kū qú
kū huā
kū làn
kū kē
kū zhī
kū yán
kū yàn
kū qì
kū jí
kū jīng
kū gāi
kū pò
kū zhā
kū sì
kū lí
kū chéng
kū dí
kū jié
kū qiàn
kū sōng
kū kè
kū shǒu
kū lóng
kū yè
kū hào
kū hè
kū là
kū chán
kū niè
kū sè
kū wǎn
kū zhān
kū jiǒng
kū chù
kū lí
⒈ 肉未烂尽的尸骸。亦泛指尸骸。
引唐韩愈《寄崔二十六立之》诗：“过半黑头死，阴虫食枯骴。”
元柳贯《尊经堂诗》：“党同护朽竹，攻弱击枯骴。”
明宋濂《慈孝庵记》：“自世道既降，而相墓巫之説兴。谓枯骴足以覆燾乎后昆，谓福祸贵贱尽繫乎冈峦之离合。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
骴读音：cī肉未烂尽的骸骨。