kū yú
kū lóu
kū róng
kū fēng
kū chái
kū piān
kū cuì
kū yǎn
kū jì
kū chí
kū shuǐ
kū qí
kū gǎo
kū gǔ
kū bǐ
kū huǐ
kū yè
kū hào
kū hàn
kū háo
kū liǔ
kū xīn
kū zhái
kū tóng
kū hé
kū mài
kū bào
kū péng
kū yè
kū cháng
kū zhù
kū lí
kū dí
kū jiāo
kū yìng
kū jìng
kū gǎo
kū guǎng
kū màn
kū yán
kū xiào
kū bì
kū jié
kū chù
kū bō
kū miè
kū guī
kū mù
kū jǐng
kū qú
kū zì
kū chá
kū zhā
kū shù
kū téng
kū pú
kū qián
kū qióng
kū fǔ
kū liè
kū fēng
kū lín
kū zhū
kū yín
kū lǜ
kū qiāng
kū yǔn
kū yàn
kū chén
kū luò
kū qú
kū rùn
kū cī
kū zhī
kū zhé
kū gāi
kū zhān
kū qióng
kū miáo
kū cuì
kū xuě
kū lí
kū jiǎ
kū suǒ
kū yú
kū là
kū fèi
kū yuán
kū jiǒng
kū zào
kū kè
kū bǐng
kū jí
kū diāo
kū gěng
kū cuì
kū shēng
kū shé
kū hán
kū gǎo
kū chán
kū lèi
kū shāng
kū yǎ
kū hé
kū kě
kū shòu
kū shī
kū fèi
kū shēn
kū quán
kū lóng
kū kōng
kū sè
kū lú
kū niè
kū shì
kū hè
kū sè
kū sì
kū pò
kū cǎo
kū qiàn
kū zhǒng
kū rǎng
kū jiàn
kū chán
kū yú
kū xián
kū zhú
kū sāng
kū jìng
kū zé
kū jīng
kū gēn
kū cháng
kū hé
kū zì
kū cuì
kū niān
kū cóng
kū luán
kū yún
kū qì
kū niè
kū wǎn
kū sōng
kū gēng
kū jiāng
kū tiáo
kū shǒu
kū chéng
kū là
kū dàn
kū sǔn
kū yáng
kū lòu
kū làn
kū shǒu
kū mí
kū huáng
kū sēng
kū bài
kū lín
kū xíng
kū tuò
kū gé
kū lián
kū xiǔ
kū kē
kū sǐ
kū kè
kū tíng
kū shuāng
kū liǎo
kū àn
kū jiān
kū pí
kū yí
kū fán
kū wú
kū hóu
kū wěi
kū píng
kū wěn
kū wěi
kū lí
kū lì
kū huā
kū léi
⒈ 老树砍后长出的分枝。
引《南史·齐长沙威王晃传》：“武帝尝幸钟山，晃从驾。以马矟刺道边枯蘖，上令左右数人引之，银缠皆卷聚而矟不出，乃令晃復驰马拔之，应手便去。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
蘖读音：niè蘖niè（名）树木砍去后又长出来的新芽；泛指植物由茎的基部长出的分枝。