kū zhū
kū àn
kū zé
kū kě
kū xíng
kū tíng
kū qiàn
kū chá
kū cǎo
kū cháng
kū lí
kū chù
kū qì
kū bào
kū zhān
kū bǐ
kū niè
kū wú
kū qióng
kū kè
kū huǐ
kū zhé
kū xiǔ
kū cī
kū wěn
kū cuì
kū pí
kū píng
kū sēng
kū lín
kū róng
kū shuāng
kū jiàn
kū fǔ
kū hán
kū cháng
kū shù
kū liǎo
kū lí
kū cuì
kū zhā
kū lèi
kū jìng
kū wěi
kū là
kū wěi
kū làn
kū chéng
kū huā
kū fèi
kū cuì
kū jiāo
kū mù
kū téng
kū yú
kū zì
kū niān
kū rùn
kū guǎng
kū yuán
kū luò
kū lú
kū kē
kū wǎn
kū hàn
kū qióng
kū lóu
kū zào
kū háo
kū bài
kū lòu
kū xuě
kū gǔ
kū liǔ
kū sè
kū sǔn
kū chán
kū jiǒng
kū tóng
kū shī
kū piān
kū jì
kū cuì
kū yú
kū yè
kū zhī
kū diāo
kū chén
kū quán
kū shì
kū jǐng
kū mí
kū guī
kū jí
kū yín
kū chí
kū yí
kū shuǐ
kū bō
kū pú
kū dàn
kū gé
kū yán
kū mài
kū zhǒng
kū lí
kū sè
kū péng
kū bǐng
kū chán
kū tiáo
kū gǎo
kū qí
kū là
kū gēn
kū zhù
kū lǜ
kū gǎo
kū lín
kū yè
kū fēng
kū jìng
kū shāng
kū sì
kū hé
kū yǎ
kū jiān
kū sǐ
kū chái
kū fèi
kū jīng
kū fán
kū yáng
kū gēng
kū pò
kū hè
kū jiāng
kū xīn
kū huáng
kū shēng
kū lì
kū qián
kū shǒu
kū tuò
kū gěng
kū zì
kū lián
kū shēn
kū sāng
kū qú
kū hào
kū sōng
kū shé
kū kōng
kū màn
kū yàn
kū zhái
kū dí
kū hé
kū cóng
kū shǒu
kū gāi
kū kè
kū shòu
kū yìng
kū niè
kū bì
kū yǔn
kū yú
kū zhú
kū yǎn
kū miáo
kū luán
kū suǒ
kū hé
kū qú
kū lóng
kū fēng
kū miè
kū léi
kū jiǎ
kū xián
kū liè
kū xiào
kū qiāng
kū rǎng
kū hóu
kū yún
kū gǎo
kū jié
⒈ 憔悴而羸弱。
引宋赵令畤《侯鲭录》卷一：“﹝东坡﹞再召入院作承旨，仍益之云：‘枯羸之质，匪伊垂之带有餘；歛退之心，非敢后也马不进。’”
清黄宗羲《刘太夫人传》：“身处膏粱，而葵糈瓠菹，枯羸仅足。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
羸读音：léi羸léi（形）〈书〉瘦：～弱。