kū cuì
kū yuán
kū zhān
kū liǔ
kū fēng
kū chán
kū sāng
kū gǎo
kū gāi
kū yǔn
kū zhū
kū diāo
kū cī
kū mù
kū lián
kū zhù
kū shī
kū lín
kū tuò
kū pí
kū lèi
kū yàn
kū shāng
kū guǎng
kū lú
kū róng
kū píng
kū liǎo
kū màn
kū mài
kū suǒ
kū jǐng
kū shēn
kū dí
kū zì
kū shǒu
kū háo
kū yǎ
kū qióng
kū miè
kū zhī
kū gé
kū rǎng
kū qiàn
kū jìng
kū niè
kū jiǎ
kū bài
kū niān
kū qì
kū shēng
kū wú
kū léi
kū jiān
kū chén
kū péng
kū bào
kū là
kū yú
kū qióng
kū qú
kū rùn
kū lǜ
kū zì
kū hé
kū chái
kū làn
kū zé
kū cuì
kū bǐ
kū jīng
kū lí
kū cóng
kū yán
kū pú
kū wǎn
kū huáng
kū zhú
kū qiāng
kū zhé
kū guī
kū hóu
kū lí
kū chá
kū huā
kū sēng
kū lì
kū hào
kū niè
kū jiàn
kū shòu
kū cháng
kū jiǒng
kū jiāo
kū kě
kū jié
kū lí
kū yín
kū yè
kū wěn
kū yú
kū yǎn
kū xīn
kū hàn
kū zhā
kū zhái
kū dàn
kū cuì
kū yè
kū tóng
kū shǒu
kū tíng
kū jì
kū xián
kū liè
kū kè
kū zào
kū fán
kū kē
kū là
kū cuì
kū hè
kū gǎo
kū shuāng
kū sè
kū shuǐ
kū sǔn
kū xíng
kū yú
kū àn
kū hán
kū sōng
kū cháng
kū fēng
kū pò
kū fèi
kū miáo
kū mí
kū luán
kū xiào
kū shé
kū lòu
kū téng
kū shù
kū gēn
kū lóng
kū bì
kū hé
kū fǔ
kū xiǔ
kū gǎo
kū tiáo
kū qú
kū huǐ
kū yún
kū xuě
kū shì
kū yáng
kū wěi
kū sì
kū bō
kū hé
kū bǐng
kū gēng
kū chán
kū kè
kū piān
kū chù
kū gěng
kū quán
kū qí
kū zhǒng
kū fèi
kū sè
kū cǎo
kū sǐ
kū yìng
kū jí
kū lín
kū chéng
kū chí
kū jiāng
kū lóu
kū qián
kū kōng
kū wěi
kū jìng
kū luò
kū gǔ
kū yí
⒈ 枯死偃卧。
引《汉书·昭帝纪》：“三年春正月， 泰山有大石自起立， 上林有柳树枯僵自起生。”
颜师古注：“僵，偃也。谓树枯死偃卧在地者也。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
僵读音：jiāng僵jiāng(1)（形）硬直；僵硬（本义）：～尸｜手脚都冻～了。(2)（形）事情难于处理；停滞不进：不要把事情弄～了；以致无法解决。(3)（动）〈方〉收敛笑容；使表情严肃：他～着脸。