kū hán
kū wěi
kū gé
kū jiāo
kū cuì
kū háo
kū chái
kū pú
kū gēn
kū qú
kū kōng
kū sǐ
kū kè
kū diāo
kū làn
kū luò
kū yín
kū qú
kū shuāng
kū yán
kū zhān
kū cháng
kū kě
kū shì
kū mài
kū bǐ
kū shé
kū qián
kū hé
kū lí
kū shǒu
kū zào
kū sāng
kū zhái
kū zhǒng
kū chù
kū lèi
kū xīn
kū jí
kū pò
kū yún
kū chán
kū dí
kū jīng
kū quán
kū cháng
kū lóng
kū chéng
kū bào
kū yú
kū yú
kū cuì
kū lián
kū lòu
kū wěi
kū liǎo
kū hàn
kū fèi
kū yǔn
kū gěng
kū chán
kū cuì
kū wú
kū bài
kū miáo
kū sōng
kū rǎng
kū qí
kū jiāng
kū tóng
kū qì
kū yǎ
kū niān
kū jìng
kū guī
kū lí
kū jì
kū miè
kū lí
kū zhú
kū niè
kū xián
kū chén
kū zhù
kū rùn
kū xiào
kū lǜ
kū shǒu
kū bō
kū jiàn
kū hé
kū mí
kū yú
kū píng
kū yí
kū jǐng
kū qiāng
kū cóng
kū huā
kū kè
kū zì
kū fán
kū zhé
kū liè
kū hé
kū huáng
kū shù
kū zé
kū sè
kū lì
kū jié
kū xíng
kū téng
kū hóu
kū jiǎ
kū lú
kū cuì
kū fǔ
kū jìng
kū yuán
kū sǔn
kū bǐng
kū cī
kū hè
kū péng
kū yàn
kū piān
kū qiàn
kū là
kū tuò
kū léi
kū mù
kū qióng
kū huǐ
kū shāng
kū gǔ
kū pí
kū zhā
kū sè
kū hào
kū gāi
kū chí
kū fēng
kū gǎo
kū gǎo
kū chá
kū lóu
kū xiǔ
kū wǎn
kū gǎo
kū tíng
kū màn
kū àn
kū shuǐ
kū bì
kū dàn
kū kē
kū zì
kū liǔ
kū tiáo
kū fèi
kū róng
kū guǎng
kū wěn
kū qióng
kū gēng
kū sēng
kū cǎo
kū shī
kū xuě
kū là
kū sì
kū zhū
kū niè
kū fēng
kū zhī
kū yìng
kū jiān
kū shēng
kū suǒ
kū lín
kū shēn
kū yáng
kū yǎn
kū luán
kū lín
kū yè
kū jiǒng
kū yè
kū shòu
cuán cóng
tán cóng
lóng cóng
qún cóng
dù cóng
fāng cóng
rén cóng
huā cóng
shān cóng
lǜ cóng
zhēn cóng
kū cóng
bá cóng
guì cóng
dān cóng
lín cóng
dāo cóng
jí cóng
lián cóng
cǎo cóng
jì cóng
kē cóng
guàn cóng
yàn cóng
shuāng cóng
zhēn cóng
qīng cóng
cán cóng
zǎn cóng
yù cóng
shēn cóng
chūn cóng
⒈ 枯萎的丛生植物。
引宋梅尧臣《次韵和永叔饮余家咏枯菊》：“堦傍犹见旧枯丛，根底青芽叹催促。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
丛读音：cóng丛cóng(1)（动）聚集：林木～生。(2)（名）泛指聚集在一起的人或东西：草～。(3)姓。