kū zhū
kū sǔn
kū bì
kū lèi
kū cǎo
kū jǐng
kū yáng
kū diāo
kū shì
kū jiǎ
kū kè
kū zhù
kū xiǔ
kū hàn
kū hè
kū shuāng
kū gǎo
kū huā
kū pí
kū mí
kū bǐng
kū lí
kū sōng
kū guī
kū shuǐ
kū zhān
kū qú
kū sǐ
kū shēng
kū zhī
kū cuì
kū wěi
kū chù
kū lì
kū màn
kū fèi
kū qì
kū cuì
kū chén
kū shù
kū shǒu
kū xíng
kū là
kū qián
kū miáo
kū yè
kū niān
kū zì
kū hé
kū téng
kū zì
kū suǒ
kū píng
kū jiǒng
kū jīng
kū yǎ
kū xiào
kū rǎng
kū pò
kū wǎn
kū chéng
kū shī
kū fǔ
kū niè
kū qí
kū hán
kū zhú
kū dí
kū háo
kū shé
kū là
kū tóng
kū piān
kū zhā
kū qú
kū gǔ
kū yán
kū hé
kū qióng
kū sè
kū chái
kū lú
kū hóu
kū cháng
kū fán
kū róng
kū kě
kū liǎo
kū chán
kū gāi
kū xuě
kū yú
kū shāng
kū lín
kū hé
kū kōng
kū guǎng
kū cī
kū tuò
kū yìng
kū fēng
kū gěng
kū yè
kū zhái
kū cóng
kū qiāng
kū lí
kū pú
kū lǜ
kū shēn
kū jí
kū shòu
kū yuán
kū zào
kū dàn
kū lián
kū wú
kū hào
kū chán
kū jiāo
kū quán
kū mù
kū yàn
kū kē
kū mài
kū shǒu
kū wěn
kū sēng
kū lí
kū gǎo
kū jiāng
kū luò
kū sì
kū làn
kū miè
kū yú
kū tiáo
kū jì
kū yú
kū fèi
kū kè
kū gǎo
kū gēng
kū cuì
kū tíng
kū yí
kū sāng
kū gēn
kū jiàn
kū huáng
kū bào
kū zé
kū péng
kū yǎn
kū jié
kū yǔn
kū chá
kū zhǒng
kū wěi
kū bǐ
kū gé
kū qióng
kū cuì
kū xián
kū huǐ
kū àn
kū jìng
kū jìng
kū qiàn
kū luán
kū bài
kū liè
kū bō
kū yún
kū lín
kū sè
kū lóng
kū lóu
kū jiān
kū zhé
kū xīn
kū chí
kū léi
kū liǔ
kū cháng
kū rùn
kū niè
kū fēng
kū lòu
kū yín
⒈ 谓干渴的心肺。表示某种渴望。
引宋朱松《次韵邓天启游南国》：“哦君斜川诗，汲井沃枯肺。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
肺读音：fèi肺fèi（名）人和高等动物的呼吸器官。人的肺在胸腔中；左右各一；和支气管相连；也叫肺脏：～癌｜～病｜～部｜～炎｜～叶｜～脏｜～气肿。