péng bǎo
péng lèi
péng jū
péng shān
péng wū
péng luàn
péng má
péng zhuàn
péng léi
péng máo
péng què
péng yán
péng piāo
pēng pēng
péng lóng
péng lú
péng kē
péng shǐ
péng kuài
péng cí
péng pó
péng hú
péng shǒu
péng chí
péng róng
péng nóng
péng hāo
péng gòu
péng huò
péng dí
péng bì
péng ài
péng shì
péng lái
péng hú
péng bó
péng yíng
péng dǎo
péng qiū
péng quē
péng hù
péng fā
péng léi
péng sōng
péng hāo
péng láng
péng kē
péng chén
péng xīn
péng bìn
péng mén
péng gěng
péng tà
péng máo
péng gé
lí dǎo
dōng dǎo
jiāo dǎo
hǎi dǎo
gū dǎo
yún dǎo
qún dǎo
rè dǎo
jué dǎo
běn dǎo
bié dǎo
shā dǎo
zhōu dǎo
yān dǎo
shān dǎo
yù dǎo
guǎng dǎo
liè dǎo
qīng dǎo
péng dǎo
sān dǎo
yáo dǎo
jiù dǎo
chí dǎo
shòu dǎo
xiān dǎo
dú dǎo
qióng dǎo
qún dǎo
chǔ dǎo
bīng dǎo
zhǒng dǎo
guǐ dǎo
míng dǎo
guān dǎo
bàn dǎo
⒈ 即蓬莱山。参见“蓬莱”。
引唐李白《古风》之四八：“但求蓬岛药，岂思农鳸春？”
清唐孙华《同年沉昭嗣明府谈杭州西溪之胜》诗：“桃源与蓬岛，仙界疑未遥。”
神话传说中的蓬莱仙岛。
蓬péng(1)（动）蓬松：～着头。(2)（名）飞蓬；草本植物；叶子边缘有锯齿；花白色。(3)（量）用于枝叶茂盛的花草：一～凤尾竹。
岛读音：dǎo岛dǎo（名）海洋里被水环绕、面积比大陆小的陆地；也指湖里、江河里被水环绕的陆地：小～。