péng zhuàn
péng kē
péng bì
péng má
péng tà
péng hāo
péng lú
pēng pēng
péng gé
péng nóng
péng sōng
péng lái
péng xīn
péng hú
péng lóng
péng dǎo
péng yíng
péng hù
péng piāo
péng pó
péng yán
péng fā
péng jū
péng dí
péng máo
péng bìn
péng mén
péng huò
péng cí
péng qiū
péng bǎo
péng láng
péng luàn
péng chí
péng quē
péng gěng
péng shǒu
péng kē
péng gòu
péng bó
péng shì
péng máo
péng shǐ
péng shān
péng lèi
péng kuài
péng chén
péng wū
péng léi
péng róng
péng ài
péng léi
péng hú
péng hāo
péng què
zhōu lú
xué lú
yě lú
xuán lú
kāng lú
jǐng lú
qián lú
bì lú
héng lú
jīng lú
shān lú
máo lú
bì lú
yǐ lú
kòu lú
shì lú
kè lú
hāo lú
qīng lú
è lú
qú lú
líng lú
fú lú
lòu lú
nǔ lú
hé lú
péng lú
lín lú
gōng lú
kuāng lú
chē lú
mù lú
guā lú
shì lú
wū lú
yuán lú
shì lú
sù lú
ān lú
qiáo lú
yù lú
jìn lú
gù lú
sēng lú
huáng lú
xuě lú
yù lú
fó lú
cūn lú
diàn lú
ān lú
jū lú
qióng lú
xiá lú
dào lú
wú lú
zhān lú
qiān lú
gù lú
zhǒng lú
cǎo lú
chōng lú
jié lú
dú lú
péng lú
wēn lú
bāo lú
fēi lú
qǐn lú
wō lú
qióng lú
bié lú
qū lú
⒈ 茅舍。泛指简陋的房屋。
引《淮南子·本经训》：“民之专室蓬庐，无所归宿。”
三国魏曹植《愍志赋》：“去君子之清宇，归小人之蓬庐。”
晋陶潜《答庞参军》诗：“朝为灌园，夕偃蓬庐。”
亦用作谦词。 明张居正《答守备太监王函斋书》：“即是惠及蓬庐，不烦惠礼，致累清德也。”
蓬péng(1)（动）蓬松：～着头。(2)（名）飞蓬；草本植物；叶子边缘有锯齿；花白色。(3)（量）用于枝叶茂盛的花草：一～凤尾竹。
庐读音：lú庐lú（名）简陋的房屋：茅～｜～舍。庐lú(1)指庐州（旧府名；府治在今安徽合肥）。(2)（Lú）姓。