péng lú
péng tà
péng léi
péng bìn
péng qiū
péng jū
péng hú
péng zhuàn
péng sōng
péng hāo
péng cí
péng shǒu
péng hāo
péng huò
péng dǎo
pēng pēng
péng ài
péng mén
péng chén
péng shì
péng hù
péng máo
péng yíng
péng luàn
péng má
péng gěng
péng róng
péng láng
péng bó
péng shān
péng máo
péng gé
péng xīn
péng quē
péng hú
péng shǐ
péng piāo
péng bì
péng lái
péng dí
péng kuài
péng què
péng nóng
péng fā
péng kē
péng bǎo
péng wū
péng léi
péng kē
péng gòu
péng yán
péng pó
péng lóng
péng chí
péng lèi
fú shǐ
xuán shǐ
hán shǐ
gē shǐ
fù shǐ
bì shǐ
bīng shǐ
háo shǐ
dǐ shǐ
mǎ shǐ
sān shǐ
xiāng shǐ
lú shǐ
duàn shǐ
zhù shǐ
shén shǐ
pú shǐ
shā shǐ
fēng shǐ
lián shǐ
bái shǐ
jié shǐ
wēi shǐ
náng shǐ
hù shǐ
yā shǐ
hāo shǐ
jí shǐ
péng shǐ
ān shǐ
zì shǐ
fēi shǐ
héng shǐ
huáng shǐ
jīn shǐ
zú shǐ
biāo shǐ
lú shǐ
xìn shǐ
bā shǐ
shù shǐ
huà shǐ
yǒng shǐ
lì shǐ
hú shǐ
niú shǐ
tián shǐ
wǎng shǐ
mì shǐ
jī shǐ
zhì shǐ
chuán shǐ
hāo shǐ
qiāo shǐ
zōu shǐ
hú shǐ
qián shǐ
xián shǐ
sǐ shǐ
guǐ shǐ
fā shǐ
jiàn shǐ
nǔ shǐ
hóu shǐ
léi shǐ
mò shǐ
nòng shǐ
gōng shǐ
cán shǐ
jí shǐ
gǒu shǐ
zēng shǐ
guàn shǐ
dú shǐ
kuáng shǐ
què shǐ
⒈ 蓬梗制成的箭。古代男子出生，以桑木作弓，蓬梗为矢，射天地四方，象征男儿应有志于四方。后用作勉励人应有大志之辞。参见“桑弧蓬矢”。
引宋苏轼《谢生日诗启》：“蓬矢之祥，虽世俗之所尚，蓼莪之感，迨衰老而不忘。”
清唐孙华《杜门》诗：“蓬矢前期羞白首，芒鞵晚兴负青山。”
蓬péng(1)（动）蓬松：～着头。(2)（名）飞蓬；草本植物；叶子边缘有锯齿；花白色。(3)（量）用于枝叶茂盛的花草：一～凤尾竹。
矢读音：shǐ矢shǐ(1)（名）箭。(2)（动）发誓。