jiān zéi
jiān qī
jiān tōu
jiān bì
jiān qiáng
jiān lì
jiān wéi
jiān wěi
jiān xì
jiān dié
jiān dǎn
jiān gù
jiān xìn
jiān mèi
jiān wán
jiān zāng
jiān péng
jiān wǎng
jiān zhào
jiān jiù
jiān zāng
jiān jiǎo
jiān mìng
jiān biàn
jiān tài
jiān huì
jiān yá
jiān yóu
jiān wéi
jiān sī
jiān yǐn
jiān mén
jiān běn
jiān guǐ
jiān tān
jiān xū
jiān tú
jiān dào
jiān shuò
jiān xié
jiān tè
jiān shì
jiān yú
jiān shù
jiān diāo
jiān dào
jiān qín
jiān yín
jiān wū
jiān chán
jiān xiàng
jiān é
jiān luàn
jiān quán
jiān xié
jiān tōng
jiān jiǎo
jiān wàng
jiān fǎ
jiān dǎng
jiān jiān
jiān fēi
jiān xíng
jiān huá
jiān wēi
jiān lǜ
jiān shuō
jiān nìng
jiān dù
jiān yù
jiān è
jiān qíng
jiān guài
jiān huí
jiān zǐ
jiān fù
jiān piàn
jiān wěi
jiān rén
jiān xìng
jiān jué
jiān háo
jiān guān
jiān xiōng
jiān yán
jiān kuài
jiān chán
jiān rén
jiān wū
jiān jì
jiān shì
jiān nì
jiān nì
jiān qiáng
jiān bì
jiān dú
jiān xiá
jiān zhù
jiān guǐ
jiān jiàn
jiān shù
jiān fú
jiān xīn
jiān jié
jiān sè
jiān zhuàng
jiān zhà
jiān wéi
jiān huá
jiān lù
jiān niè
jiān niè
jiān zhàn
jiān bào
jiān mín
jiān duò
jiān shāng
jiān dù
jiān móu
jiān qián
jiān xiān
jiān yán
jiān xiào
jiān fàn
jiān fū
jiān chǎn
jiān méng
jiān wéi
jiān lì
jiān fēng
jiān lán
jiān xióng
jiān wǎng
jiān xiǎo
jiān xìn
jiān duān
jiān é
jiān sù
jiān chāng
jiān chén
jiān xiá
jiān shēng
jiān kè
jiān qiǎo
jiān xiǎn
jiān guǐ
dí xìn
sù xìn
guò xìn
yuān xìn
xiāo xìn
kuī xìn
nèi xìn
zāi xìn
yōu xìn
yí xìn
fā xìn
chóu xìn
huì xìn
gòu xìn
dài xìn
tiǎo xìn
huò xìn
lèi xìn
xún xìn
hén xìn
jiù xìn
sì xìn
jiǎ xìn
zhōng xìn
xián xìn
qiān xìn
jiān xìn
cāi xìn
biàn xìn
guān xìn
sān xìn
yǒu xìn
rěn xìn
ràng xìn
kuáng xìn
fèn xìn
zāng xìn
qǐ xìn
bīng xìn
pàn xìn
fù xìn
cī xìn
qǐ xìn
wáng xìn
mò xìn
fàn xìn
zhào xìn
xiá xìn
zuò xìn
qǐ xìn
bào xìn
suí xìn
chéng xìn
⒈ 亦作“奸衅”。
⒉ 奸言与嫌隙。
引汉王粲《为刘荆州与袁尚书》：“初闻郭公则辛仲治通内外之言，造交遘之隙，使士民不协，姦衅并作，闻之愕然，为增忿怒。”
⒊ 指奸诈不轨的事端。
引晋葛洪《抱朴子·诘鲍》：“恐姦衅之不虞，故严城深池以备之。”
《宋书·孝武帝纪》：“自今刺史守宰，动民兴军，皆须手詔施行。唯边隅外警，及姦衅内发，变起仓卒者，不从此例。”
明张四维《双烈记·忠陷》：“要谋成须用严刑，这干係信非轻，须知遗患，画虎不成，那时人笑，徒为画饼。嘱伊家停留长智生奸衅，要牢固这深穽。”
奸jiān(1)（形）奸诈：～笑｜～计。(2)（形）不忠于国家（或君主）：～臣。(3)（名）出卖国家、民族或阶级利益的人：汉～｜内～｜为党除～。(4)〈口〉（形）自私；取巧：藏～耍滑。奸jiān（动）奸淫：通～｜强～。
衅读音：xìn衅xìn（名）嫌隙；争端。