kǒng lǎo
kǒng jiǎ
kǒng jí
kǒng mèng
kǒng kǒu
kǒng zāng
kǒng hào
kǒng yóu
kǒng gōng
kǒng jiāo
kǒng bì
kǒng shì
kǒng duō
kǒng zhāo
kǒng yán
kǒng shuò
kǒng xuān
kǒng míng
kǒng mào
kǒng zǐ
kǒng rèn
kǒng jiào
kǒng mò
kǒng yàn
kǒng zhí
kǒng róng
kǒng miào
kǒng xì
kǒng dān
kǒng zuǒ
kǒng niǎo
kǒng jiān
kǒng jiù
kǒng xíng
kǒng dòng
kǒng zhào
kǒng wéi
kǒng lín
kǒng lì
kǒng xué
kǒng hú
kǒng jué
kǒng wēi
kǒng qún
kǒng qiào
kǒng xié
kǒng cuì
kǒng xí
kǒng fù
kǒng gài
kǒng mù
kǒng jī
kǒng dé
kǒng wǔ
kǒng yǎn
kǒng jí
kǒng shèng
kǒng zhèng
kǒng fǔ
kǒng cuì
kǒng mén
kǒng fù
kǒng xiū
kǒng jiā
kǒng yuē
kǒng qiáo
kǒng zhōu
kǒng xià
kǒng zūn
kǒng xiū
kǒng shí
kǒng yè
kǒng luán
kǒng zhāng
kǒng què
kǒng shū
kǒng dǐng
kǒng jìng
kǒng miào
kǒng jiē
kǒng táng
kǒng yàn
kǒng láo
kǒng fāng
kǒng rén
kǒng dào
kǒng yáo
kǒng jí
kǒng xiōng
kǒng yáng
kǒng huái
kǒng jiē
kǒng guī
kǒng chì
kǒng zhāng
kǒng wǔ
kǒng yīn
kǒng zēng
àn xiū
chéng xiū
qián xiū
sù xiū
fǎn xiū
chóng xiū
jiàn xiū
jiǎn xiū
dǔ xiū
nì xiū
qīng xiū
fén xiū
nèi xiū
jī xiū
gǎi xiū
wéi xiū
jiǎng xiū
duàn xiū
fèng xiū
líng xiū
jǐn xiū
dà xiū
yù xiū
biān xiū
lì xiū
cāo xiū
mào xiū
zhī xiū
shù xiū
zì xiū
jù xiū
shù xiū
diāo xiū
bì xiū
jiān xiū
yè xiū
zǔ xiū
gàn xiū
kuā xiū
jiān xiū
xīng xiū
kǒng xiū
bì xiū
bǎo xiū
guān xiū
jiǎn xiū
kǔ xiū
yán xiū
shèn xiū
jūn xiū
bǐng xiū
shì xiū
jìng xiū
xuǎn xiū
mì xiū
piān xiū
hǎo xiū
zào xiū
yí xiū
duàn xiū
fǔ xiū
jié xiū
zhèng xiū
bào xiū
shàn xiū
xíng xiū
kān xiū
zhāi xiū
bù xiū
zuǎn xiū
jìn xiū
xiào xiū
zāi xiū
duàn xiū
chì xiū
xūn xiū
fù xiū
guǎng xiū
qián xiū
zūn xiū
chún xiū
jiǎn xiū
jī xiū
zhēn xiū
xiá xiū
zhuān xiū
fān xiū
zhuàn xiū
fǔ xiū
chén xiū
shī xiū
⒈ 亦作“孔脩”。 长。 《诗·大雅·韩奕》:“四牡奕奕,孔脩且张。
引韩侯入覲,以其介圭,入覲于王。”
毛传:“脩,长;张,大。”
郑玄笺:“韩侯乘长大之四牡,奕奕然以时覲於宣王。”
⒉ 治理得很好。
引《书·禹贡》:“四海会同,六府孔修。”
孔传:“水、火、金、木、土、穀甚修治,言政化和。”
《宋书·武帝纪中》:“及外积全国之勋,内累戡黎之伐,芟夷强妖之始,藴崇姦猾之源,显仁藏用之道,六府孔修之绩,莫不云行雨施,能事必举,谅已方轨於三、五,不容於典策者焉。”
孔kǒng(1)(名)洞;窟窿;眼儿:鼻~|毛~|这座石桥有七个~。(2)〈方〉量词;用于窑洞:一~土窑。(3)(Kǒnɡ)姓。
修读音:xiū[ xiū ]1. 装饰,使完美:修饰。修辞。装修。
2. 整治,恢复完美:修复。修治。修缮(修理)。修浚(修理疏通)。修好。修明(古代指政治清明)。
3. 剪或削:修剪。
4. 兴建,建造:修建。修筑。
5. 编纂,撰写:修书。修史。修纂。
6. (学问,品行方面)钻研、学习、锻炼:修学。修业。修养。
7. 长(
),高:修长。8. 信奉宗教的人虔诚地学习教义,并付诸行动:修行。修女。
9. 姓。