kǒng shèng
kǒng xiū
kǒng fāng
kǒng wǔ
kǒng hào
kǒng jiān
kǒng miào
kǒng fù
kǒng yè
kǒng lǎo
kǒng yàn
kǒng shuò
kǒng cuì
kǒng xí
kǒng yáo
kǒng què
kǒng jī
kǒng fǔ
kǒng rén
kǒng dān
kǒng jiē
kǒng qiào
kǒng lín
kǒng zēng
kǒng yàn
kǒng zūn
kǒng zǐ
kǒng qún
kǒng jiào
kǒng dé
kǒng yīn
kǒng mù
kǒng jiù
kǒng yǎn
kǒng róng
kǒng xiōng
kǒng jí
kǒng wēi
kǒng wéi
kǒng miào
kǒng dào
kǒng zhāo
kǒng chì
kǒng jìng
kǒng mén
kǒng yuē
kǒng niǎo
kǒng bì
kǒng zuǒ
kǒng rèn
kǒng xì
kǒng jué
kǒng kǒu
kǒng xiū
kǒng qiáo
kǒng zāng
kǒng gōng
kǒng huái
kǒng mò
kǒng yán
kǒng dòng
kǒng luán
kǒng mèng
kǒng cuì
kǒng jí
kǒng shì
kǒng zhào
kǒng shí
kǒng jí
kǒng jiā
kǒng xué
kǒng míng
kǒng lì
kǒng xià
kǒng fù
kǒng guī
kǒng yáng
kǒng yóu
kǒng xíng
kǒng zhāng
kǒng xuān
kǒng shū
kǒng mào
kǒng jiē
kǒng jiǎ
kǒng zhèng
kǒng hú
kǒng zhāng
kǒng gài
kǒng láo
kǒng zhí
kǒng xié
kǒng wǔ
kǒng jiāo
kǒng dǐng
kǒng zhōu
kǒng táng
kǒng duō
fēng chì
yì chì
xūn chì
chāng chì
huān chì
zhāng chì
hòng chì
qiáng chì
fán chì
hè chì
dú chì
shèng chì
bèi chì
fān chì
héng chì
huǒ chì
chōng chì
chāng chì
kǒng chì
hàn chì
xì chì
shān chì
wàng chì
yán chì
zhàn chì
bái chì
⒈ 很猖獗，很嚣张。
引《诗·小雅·六月》：“玁狁孔炽，我是用急。”
毛传：“炽，盛也。”
南朝宋谢灵运《撰征赋》：“戎蛮孔炽，是殛是诛。”
宋王禹偁《长洲县令厅记》：“洎王道云亡，霸图孔炽，大小相併，强弱相攻，区区子男，宗庙不保。”
明范濂《云间据目钞》卷三：“倭驾千艘东下，声势孔炽。”
孔kǒng(1)（名）洞；窟窿；眼儿：鼻～｜毛～｜这座石桥有七个～。(2)〈方〉量词；用于窑洞：一～土窑。(3)（Kǒnɡ）姓。
炽读音：chì炽chì（形）热烈旺盛：～热｜～烈。