shāng ōu
shāng hé
shāng pò
shāng mào
shāng rè
shāng gōng
shāng shǔ
shāng sú
shāng yuán
shāng mù
shāng hao
shāng bīng
shāng jīn
shāng cuì
shāng lín
shāng bié
shāng hén
shāng yōu
shāng wèi
shāng fèn
shāng chōng
shāng ròu
shāng mù
shāng chuàng
shāng yào
shāng hào
shāng luàn
shāng shì
shāng shì
shāng wéi
shāng shí
shāng bān
shāng qì
shāng mǐn
shāng kēi
shāng juě
shāng duò
shāng kū
shāng dào
shāng dān
shāng yí
shāng kǒu
shāng āi
shāng dǐ
shāng xìng
shāng huái
shāng lí
shāng jiā
shāng shí
shāng jiǔ
shāng gǎn
shāng chuàng
shāng cuī
shāng kē
shāng cuò
shāng fàn
shāng lián
shāng jiē
shāng huǐ
shāng cǎn
shāng yǔn
shāng kǔ
shāng qì
shāng fá
shāng shé
shāng shén
shāng rén
shāng chūn
shāng xiè
shāng xiàn
shāng hài
shāng bāo
shāng chǔ
shāng huǐ
shāng xīn
shāng fèi
shāng wèi
shāng wáng
shāng huà
shāng liǎn
shāng lián
shāng shì
shāng tòng
shāng tòng
shāng hé
shāng bā
shāng niǎo
shāng qíng
shāng zhǐ
shang chì
shāng sǔn
shāng fù
shāng huài
shāng xù
shāng guāi
shāng fēng
shāng cán
shāng hún
shāng dòng
shāng chǎn
shāng jǐn
shāng bēi
shāng cè
shāng qiū
shāng shēn
shāng jǔ
shāng yí
shāng mìng
shāng hán
shāng qín
shāng bài
shāng chù
shāng cí
shāng fú
⒈ 犹言悲痛欲绝。
引唐元稹《告赠皇祖祖妣文》:“是岁八月十八日詔,以兵部员外郎、 晋昌县太君来告第,摧慕感咽,五情伤殞。”
伤shāng(1)(动)人体或其他物体受到的损害:内~|虫~。(2)(动)伤害:出口~人|~感情。(3)(动)悲伤:忧~|哀~。(4)(动)因过度而感到厌烦(多指饮食):吃糖吃~了。(5)(动)妨碍:无~大体。
殒读音:yǔn殒yǔn(动)死亡。