shāng lí
shāng yí
shāng rén
shāng qì
shāng bēi
shāng dào
shāng rè
shāng kēi
shāng lián
shāng fú
shāng mù
shāng xīn
shāng shǔ
shāng yào
shāng duò
shāng wèi
shāng bā
shāng dòng
shāng yuán
shāng cuī
shāng lián
shāng gōng
shāng wèi
shāng hao
shāng tòng
shāng kǔ
shāng tòng
shāng hài
shāng gǎn
shāng niǎo
shang chì
shāng wéi
shāng huái
shāng pò
shāng āi
shāng cán
shāng qíng
shāng luàn
shāng jiē
shāng yí
shāng cí
shāng shén
shāng fàn
shāng wáng
shāng jiā
shāng qín
shāng fèi
shāng chǔ
shāng huǐ
shāng xù
shāng bié
shāng lín
shāng fù
shāng xiè
shāng bāo
shāng hén
shāng bài
shāng kǒu
shāng dān
shāng sú
shāng qì
shāng jǔ
shāng zhǐ
shāng bān
shāng fèn
shāng qiū
shāng sǔn
shāng mǐn
shāng xìng
shāng shí
shāng chuàng
shāng chūn
shāng huà
shāng chù
shāng fá
shāng shì
shāng guāi
shāng mìng
shāng jǐn
shāng chǎn
shāng fēng
shāng huài
shāng chuàng
shāng cè
shāng shé
shāng mào
shāng chōng
shāng hào
shāng jīn
shāng yōu
shāng shēn
shāng cuì
shāng shì
shāng bīng
shāng dǐ
shāng hé
shāng xiàn
shāng kū
shāng hán
shāng hé
shāng cǎn
shāng juě
shāng huǐ
shāng cuò
shāng mù
shāng ròu
shāng kē
shāng hún
shāng liǎn
shāng shì
shāng yǔn
shāng jiǔ
shāng ōu
shāng shí
⒈ 中伤诋毁。
引《汉书·叙传上》：“故自帝师安昌侯，诸舅大将军兄弟及公卿大夫，后宫外属史许之家有贵宠者，莫不被文伤詆。”
伤shāng(1)（动）人体或其他物体受到的损害：内～｜虫～。(2)（动）伤害：出口～人｜～感情。(3)（动）悲伤：忧～｜哀～。(4)（动）因过度而感到厌烦（多指饮食）：吃糖吃～了。(5)（动）妨碍：无～大体。
诋读音：dǐ诋dǐ（动）〈书〉说坏话；骂。