shāng qiū
shāng mìng
shāng juě
shāng sǔn
shāng shì
shāng xiè
shāng huái
shāng sú
shāng shén
shāng lí
shāng lián
shāng fá
shāng xīn
shāng tòng
shāng hén
shāng gōng
shāng fèi
shāng mù
shāng qíng
shāng xiàn
shāng tòng
shāng cǎn
shāng kū
shāng mù
shāng dǐ
shāng huǐ
shāng lián
shāng yí
shāng yí
shāng hé
shāng bāo
shāng fù
shāng wáng
shāng chù
shāng bīng
shāng cuì
shāng dào
shāng hún
shāng mǐn
shāng duò
shāng shé
shāng guāi
shāng āi
shāng chǎn
shāng cán
shāng dān
shāng huà
shāng bài
shāng hài
shāng ròu
shāng cí
shāng hào
shāng jiǔ
shāng hao
shāng chuàng
shāng shì
shāng cuò
shāng cuī
shāng bān
shāng chǔ
shāng yǔn
shāng mào
shāng bēi
shāng wéi
shāng zhǐ
shāng qín
shāng jīn
shāng liǎn
shang chì
shāng fàn
shāng wèi
shāng hán
shāng shēn
shāng huǐ
shāng ōu
shāng huài
shāng lín
shāng kǒu
shāng chōng
shāng hé
shāng xù
shāng kǔ
shāng bié
shāng qì
shāng jiē
shāng jǐn
shāng dòng
shāng shǔ
shāng kē
shāng yào
shāng jiā
shāng niǎo
shāng yuán
shāng qì
shāng shí
shāng kēi
shāng xìng
shāng chuàng
shāng fèn
shāng fú
shāng shì
shāng rè
shāng bā
shāng fēng
shāng wèi
shāng yōu
shāng rén
shāng chūn
shāng gǎn
shāng cè
shāng luàn
shāng pò
shāng jǔ
shāng shí
zhèng fàn
chóng fàn
jī fàn
wǔ fàn
yì fàn
běn fàn
fēng fàn
xián fàn
zhēn fàn
shǒu fàn
tóng fàn
nèi fàn
fù fàn
chì fàn
bù fàn
qī fàn
jūn fàn
diào fàn
cóng fàn
xiōng fàn
cè fàn
méng fàn
wǔ fàn
nì fàn
mèi fàn
qíng fàn
má fàn
qiú fàn
yào fàn
rě fàn
lái fàn
líng fàn
kàng fàn
mìng fàn
wěi fàn
léi fàn
jiān fàn
rén fàn
qiǎn fàn
dú fàn
gān fàn
shī fàn
hǒng fàn
yú fàn
jìn fàn
zāng fàn
líng fàn
chōng fàn
sàn fàn
xiāng fàn
gòng fàn
lǚ fàn
zuì fàn
àn fàn
suō fàn
qīn fàn
qiè fàn
yí fàn
nǎo fàn
zhǔ fàn
shùn fàn
mài fàn
shāng fàn
táo fàn
chāo fàn
zài fàn
cí fàn
qīn fàn
chù fàn
cuàn fàn
gù fàn
lěi fàn
yì fàn
yān fàn
rèn fàn
jiān fàn
ǒu fàn
jiǎn fàn
zéi fàn
dǐ fàn
pū fàn
chū fàn
dào fàn
fǎng fàn
wéi fàn
jīng fàn
xiōng fàn
jìn fàn
jié fàn
jiǎn fàn
mào fàn
dú fàn
guàn fàn
guò fàn
sì fàn
wù fàn
bào fàn
rù fàn
bàng fàn
zhàn fàn
qiān fàn
fēi fàn
xiá fàn
huǒ fàn
zhǎn fàn
líng fàn
⒈ 冒犯，触犯。
引《朱子语类》卷七十：“那人也无十分伤犯底事。”
《老残游记续集遗稿》第四回：“其中便有难於严禁之处，恐怕伤犯客人面子。”
郭沫若《＜孔雀胆＞二三事》：“中国成为‘民国’已经三十三年了，‘皇帝陛下’这些名称似乎已经是博物馆里面的东西，然而秦始皇还是伤犯不得。”
伤shāng(1)（动）人体或其他物体受到的损害：内～｜虫～。(2)（动）伤害：出口～人｜～感情。(3)（动）悲伤：忧～｜哀～。(4)（动）因过度而感到厌烦（多指饮食）：吃糖吃～了。(5)（动）妨碍：无～大体。
犯读音：fàn犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。