hē ràng
qiàn ràng
xùn ràng
bì ràng
jiāo ràng
kè ràng
le ràng
shàn ràng
tuī ràng
yuàn ràng
jìng ràng
shàn ràng
liú ràng
bù ràng
tuì ràng
jiào ràng
xuān ràng
yī ràng
huì ràng
qiào ràng
cí ràng
shǔ ràng
duǒ ràng
jiāo ràng
zhì ràng
zhuǎn ràng
shì ràng
chén ràng
jiù ràng
dé ràng
bēi ràng
gē ràng
rěn ràng
chéng ràng
bù ràng
mín ràng
fàng ràng
zhū ràng
kuān ràng
yù ràng
hù ràng
jié ràng
xùn ràng
lǐ ràng
qū ràng
sù ràng
jìn ràng
jǐn ràng
yīn ràng
xiāng ràng
jiǎng ràng
yì ràng
yǔn ràng
chōng ràng
yú ràng
dǐ ràng
gōng ràng
sān ràng
lián ràng
gù ràng
nì ràng
qiǎn ràng
kěn ràng
cí ràng
jǐn ràng
chǐ ràng
zǔ ràng
xiǎo ràng
qiān ràng
qiān ràng
qū ràng
huī ràng
láo ràng
fèn ràng
rén ràng
liǎng ràng
chū ràng
qián ràng
zū ràng
wēi ràng
kuì ràng
qiáo ràng
gù ràng
xì ràng
zūn ràng
gòu ràng
qiē ràng
⒈ 谴责。
引《史记·樊郦滕灌列传》：“是日微樊噲犇入营譙让项羽，沛公事几殆。”
《新唐书·藩镇传·罗弘信》：“全忠以檄譙让， 弘信不敢报。”
章炳麟《“社会通诠”商兑》：“今之非民族主义者，輒举宗法社会以相譙让。”
责骂、谴责。
1.谯楼。
2.姓。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。