jìn ràng
yú ràng
tuī ràng
zū ràng
dé ràng
bù ràng
qū ràng
jiǎng ràng
kěn ràng
jiāo ràng
rěn ràng
gōng ràng
qiáo ràng
shàn ràng
xuān ràng
bù ràng
lǐ ràng
qiǎn ràng
lián ràng
hù ràng
gù ràng
jiào ràng
chǐ ràng
jié ràng
qiān ràng
láo ràng
chōng ràng
kè ràng
fàng ràng
yù ràng
xiāng ràng
duǒ ràng
jìng ràng
hē ràng
le ràng
rén ràng
bēi ràng
qiē ràng
zhì ràng
qián ràng
liǎng ràng
gē ràng
jiāo ràng
gòu ràng
qiàn ràng
cí ràng
sān ràng
chū ràng
xì ràng
jǐn ràng
zūn ràng
zhuǎn ràng
zǔ ràng
xùn ràng
yǔn ràng
bì ràng
gù ràng
shàn ràng
qū ràng
shì ràng
chéng ràng
cí ràng
chén ràng
zhū ràng
qiān ràng
yīn ràng
kuì ràng
wēi ràng
sù ràng
jǐn ràng
kuān ràng
dǐ ràng
tuì ràng
shǔ ràng
jiù ràng
xùn ràng
qiào ràng
yī ràng
yuàn ràng
huī ràng
yì ràng
liú ràng
mín ràng
huì ràng
xiǎo ràng
nì ràng
fèn ràng
⒈ 谦让。
引《汉书·司马相如传下》：“上帝垂恩储祉，将以庆成，陛下嗛让而弗发也。”
颜师古注：“嗛，古谦字。”
1. 不足：“满则虑嗛。”
2. 歉收：“一谷不升谓之嗛。”
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。