jié xún
jié tī
jié jiān
jié rì
jié juě
jié zhèng
jié wǔ
jié qiáo
jié duàn
jié pán
jié zhé
jié wèn
jié zhāo
jié zhì
jié jū
jié nàn
jié shé
jí qū
jié duì
jié dàn
jié qǔ
jié zé
jié kàng
jié lùn
jié diào
jié ràng
jié yàn
jié biàn
jié hē
jié rǔ
jié jiū
jié qū
jié shí
jié zǎo
jié dào
jié chén
jié róng
jié qióng
jié jū
jié qiào
jié jìn
jié bó
jié zhì
kuān ràng
jìn ràng
wēi ràng
hù ràng
mín ràng
liǎng ràng
xiǎo ràng
qiē ràng
láo ràng
shàn ràng
lián ràng
kè ràng
yī ràng
liú ràng
rěn ràng
qián ràng
yuàn ràng
le ràng
tuī ràng
qū ràng
chén ràng
jǐn ràng
jiǎng ràng
xiāng ràng
bì ràng
dǐ ràng
qiān ràng
yú ràng
sù ràng
zū ràng
qū ràng
yì ràng
qiáo ràng
fèn ràng
jiù ràng
bù ràng
zhū ràng
gōng ràng
xùn ràng
bù ràng
shàn ràng
gù ràng
yù ràng
chōng ràng
jǐn ràng
yīn ràng
zhuǎn ràng
duǒ ràng
jié ràng
cí ràng
gù ràng
lǐ ràng
zhì ràng
qiān ràng
shǔ ràng
kěn ràng
chéng ràng
jìng ràng
cí ràng
zǔ ràng
huī ràng
jiāo ràng
zūn ràng
rén ràng
xùn ràng
gòu ràng
hē ràng
gē ràng
fàng ràng
bēi ràng
qiào ràng
jiāo ràng
nì ràng
xì ràng
jiào ràng
huì ràng
dé ràng
xuān ràng
chū ràng
kuì ràng
qiàn ràng
yǔn ràng
tuì ràng
chǐ ràng
qiǎn ràng
shì ràng
sān ràng
⒈ 诘问斥责。
引《后汉书·郑弘传》：“帝詰让弘，收上印綬。”
宋王禹偁《监察御史朱府君墓志铭》：“太祖召公詰让曰：‘囊橐如此，非盗于官，即取于民，书生相党耶？’”
清蒲松龄《聊斋志异·武孝廉》：“至此，怒閽人，阴詰让之。”
1. 追问：反诘。盘诘。诘究。
2. 谴责，问罪：诘责。诘让。诘难（nàn）。
3. 〔诘朝（zhāo）〕早晨，亦指次日早晨。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。