qiǎn zuì
qiǎn kǎo
qiǎn ràng
qiǎn qì
qiǎn chū
qiǎn zé
qiǎn jǔ
qiǎn duó
qiǎn chì
qiǎn suì
qiǎn sǐ
qiǎn rǔ
qiǎn yù
qiǎn chī
qiǎn lè
qiǎn zhú
qiǎn jié
qiǎn jiù
qiǎn yà
qiǎn zhòu
qiǎn nù
qiǎn fù
qiǎn chì
qiǎn fā
qiǎn huǐ
qiǎn hē
qiǎn zhòu
qiǎn kè
qiǎn hē
qiǎn hé
qiǎn wèn
qiǎn jiè
qiǎn gào
qiǎn wù
qiǎn zhé
qiǎn jiè
qiǎn lèi
qiǎn fá
qiǎn chù
qiǎn què
mín ràng
shì ràng
jiǎng ràng
yuàn ràng
bì ràng
hù ràng
yú ràng
bù ràng
gù ràng
jiào ràng
jìng ràng
dé ràng
yī ràng
wēi ràng
qiān ràng
kěn ràng
qiǎn ràng
cí ràng
yǔn ràng
sān ràng
tuì ràng
bēi ràng
yì ràng
lǐ ràng
jìn ràng
tuī ràng
duǒ ràng
xiāng ràng
qiào ràng
hē ràng
xì ràng
yù ràng
kè ràng
qiē ràng
jiāo ràng
shǔ ràng
huī ràng
qiàn ràng
chōng ràng
huì ràng
cí ràng
gòu ràng
zhū ràng
jiù ràng
yīn ràng
chén ràng
dǐ ràng
fàng ràng
láo ràng
zhuǎn ràng
zhì ràng
qián ràng
shàn ràng
rén ràng
jiāo ràng
zū ràng
chǐ ràng
qū ràng
zǔ ràng
fèn ràng
chéng ràng
zūn ràng
xiǎo ràng
qiáo ràng
liú ràng
gōng ràng
jǐn ràng
jǐn ràng
qiān ràng
le ràng
gē ràng
xuān ràng
xùn ràng
lián ràng
qū ràng
bù ràng
jié ràng
chū ràng
kuān ràng
shàn ràng
xùn ràng
liǎng ràng
nì ràng
sù ràng
kuì ràng
gù ràng
rěn ràng
⒈ 谴责；责备。
引《汉书·丙吉传》：“御史大夫卒遽不能详知，以得谴让。”
《北齐书·孙腾传》：“高祖屡加谴让，终不悛改，朝野深非笑之。”
谴qiǎn（动）谴责；对荒谬的行为或言论严正申斥：～告｜～责。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。