chén lǜ
chén mèi
chén niè
chén piān
chén làn
chén xuán
chén tào
chén nián
chén měi
chén xiè
chén xiě
chén lú
chén sī
chén qì
chén jié
chén fàng
chén chóu
chén bǎo
chén dú
chén mǐ
chén xùn
chén gù
chén kē
chén dào
chén léi
chén dú
chén é
chén bìng
chén yīn
chén chéng
chén liáng
chén yì
chén guà
chén bì
chén píng
chén huò
chén huì
chén zǔ
chén wù
chén yún
chén huì
chén liè
chén chì
chén shuō
chén tuō
chén cù
chén jiù
chén jiàn
chén jì
chén yì
chén sù
chén qíng
chén gēng
chén gǔ
chén yì
chén yú
chén guī
chén shǒu
chén hè
chén niàng
chén láng
chén zhū
chén shī
chén biàn
chén jǔ
chén tiáo
chén cè
chén kē
chén shào
chén hóng
chén shī
chén qiàn
chén jiàn
chén xiàng
chén xī
chén shuō
chén fú
chén xiào
chén sú
chén xiū
chén wáng
chén shòu
chén chén
chén gào
chén pí
chén xùn
chén shù
chén gāi
chén yuān
chén zì
chén fǔ
chén fā
chén dé
chén míng
chén yuān
chén shì
chén mó
chén bái
chén róng
chén qǐ
chén qǐng
chén yuè
chén lì
chén shì
chén tuō
chén yì
chén sù
chén bào
chén yán
chén jǐng
chén yuán
chén biān
chén ràng
chén bù
chén zǐ
chén cí
chén wén
chén sù
chén shì
chén yì
chén xù
chén xiàn
chén jìn
chén jù
chén fú
chén biǎo
chén gēn
chén yán
chén nóng
chén dá
chén cí
chén zòu
chén lù
chén shú
chén yuè
chén jiǔ
chén zāng
chén dú
chén shuò
chén xù
chén lùn
chén sù
chén chú
chén shè
chén wú
chén xuān
chén gēng
chén fèng
chén zhèng
chén duì
chén rén
chén yǎn
chén zhuàng
chén qǐ
chén yù
chén tà
chén wén
chén jiǔ
chén qí
chén qiū
chén cāng
wēi ràng
zǔ ràng
rěn ràng
liǎng ràng
nì ràng
tuī ràng
bù ràng
gòu ràng
jié ràng
yù ràng
kuì ràng
chǐ ràng
bēi ràng
qiào ràng
jiāo ràng
lǐ ràng
le ràng
tuì ràng
jǐn ràng
fàng ràng
zhì ràng
jiāo ràng
kuān ràng
xiǎo ràng
liú ràng
yīn ràng
gù ràng
bì ràng
yī ràng
zūn ràng
gē ràng
jìng ràng
xùn ràng
kè ràng
jìn ràng
qiē ràng
yuàn ràng
chén ràng
shǔ ràng
qiān ràng
huī ràng
chū ràng
jiù ràng
láo ràng
sān ràng
qū ràng
xì ràng
fèn ràng
cí ràng
xùn ràng
jiào ràng
xuān ràng
shì ràng
qiān ràng
jiǎng ràng
chōng ràng
yǔn ràng
zū ràng
dǐ ràng
sù ràng
bù ràng
qiǎn ràng
hù ràng
chéng ràng
lián ràng
yú ràng
shàn ràng
yì ràng
qiàn ràng
hē ràng
qū ràng
mín ràng
gōng ràng
shàn ràng
qián ràng
zhuǎn ràng
huì ràng
gù ràng
dé ràng
rén ràng
duǒ ràng
jǐn ràng
qiáo ràng
zhū ràng
xiāng ràng
kěn ràng
cí ràng
⒈ 陈辞谦让。
引《后汉书·荀彧传》：“又欲授以正司， 彧使荀攸深自陈让，至于十数，乃止。”
唐苏鹗《杜阳杂编》卷上：“上因命御马九花虬，并紫玉鞭轡以赐。 子仪知九花之异，固陈让者久之。”
宋范仲淹《与韩魏公书》：“今日闻閤下復旧职，改大諫，职可復矣，官莫须陈让，使诸将知吾辈无侥倖之意。”
1.安放；摆设；排列：～设。
2.叙述；说明：条～。详～。
3.时间久的；旧的：推～出新。
4.周朝国名（？—前478）。在今河南东部和安徽亳州一带。为楚所灭。
5.朝代名。南朝之一（557—589）。陈霸先灭萧梁后建立。建都建康（今南京）。为隋所灭。
6.古又同“阵（zhèn）”。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。