kěn dǎo
kěn ēn
kěn chéng
kěn qiè
kěn xuè
kěn qí
kěn yāng
kěn zhí
kěn tán
kěn zhì
kěn pò
kěn kuǎn
kěn dǎo
kěn tuō
kěn kǔ
kěn dǔ
kěn kuǎn
kěn jī
kěn kǔn
kěn ràng
kěn cè
kěn dá
kěn yán
kěn qǐ
kěn bì
kěn gào
kěn yuàn
kěn xiè
kěn kěn
kěn zhì
kěn liàn
kěn fèn
kěn zhì
kěn cí
kěn qiú
kěn qǔ
kěn dào
kěn qǐng
kěn què
zū ràng
hù ràng
qiān ràng
yù ràng
xiāng ràng
liú ràng
wēi ràng
qiàn ràng
dé ràng
gōng ràng
bēi ràng
gù ràng
qiān ràng
zūn ràng
chéng ràng
yīn ràng
láo ràng
jìn ràng
xuān ràng
kuì ràng
zǔ ràng
zhì ràng
rěn ràng
hē ràng
kuān ràng
qiáo ràng
fàng ràng
kěn ràng
zhuǎn ràng
bì ràng
jiù ràng
lǐ ràng
cí ràng
le ràng
chōng ràng
jié ràng
jǐn ràng
jiǎng ràng
huī ràng
xì ràng
gē ràng
dǐ ràng
bù ràng
qián ràng
huì ràng
chū ràng
yuàn ràng
gòu ràng
jìng ràng
xiǎo ràng
qiào ràng
bù ràng
yì ràng
sān ràng
shì ràng
jiāo ràng
fèn ràng
shàn ràng
xùn ràng
mín ràng
shǔ ràng
qiǎn ràng
qiē ràng
chén ràng
chǐ ràng
jǐn ràng
qū ràng
duǒ ràng
liǎng ràng
yǔn ràng
kè ràng
tuī ràng
shàn ràng
qū ràng
lián ràng
yú ràng
gù ràng
zhū ràng
jiào ràng
rén ràng
sù ràng
cí ràng
tuì ràng
xùn ràng
jiāo ràng
yī ràng
nì ràng
⒈ 恳切辞让。
引《新唐书·奉天皇帝琮传》：“君父有命，不敢违，永言恳让，不克如素。”
宋王禹偁《故商州团练使翟公墓志铭》：“出为成都管内十州都巡检使，赐钱五百万……公以锡賚优厚，恳让不已。”
恳kěn(1)（形）真诚；诚恳：～求｜～托｜～谈｜勤～。(2)（动）请示：转～｜敬～。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。