shǔ ràng
shù kè
shù zhí
shù suàn
shù cān
cù gǔ
shù mù
shù zhóu
shù cè
shù liè
shǔ diǎn
shù luò
shù qí
shuò shuò
shù fān
shǔ diǎn
shù mìng
shù liàng
shù zhèn
shù shāng
shuò cì
shǔ jiǔ
shù wèi
shù zuì
shù jì
shù biǎo
shǔ mà
shù shī
shù shù
shù miǎo
shù qiàn
shù dù
shù jù
shù qì
shù xiāng
shù zhì
shù zǔ
shǔ dao
shù zì
shù sī
shù mò
shǔ lǎ
shǔ dào
shù lì
shù mǎ
shǔ fú
shù jì
shù bó
shù xué
shù jī
shù wǔ
shǔ luo
shù zhōng
shù cí
shù zé
shù lùn
tuī ràng
fàng ràng
kè ràng
qiào ràng
kěn ràng
yǔn ràng
dǐ ràng
xiǎo ràng
yīn ràng
jiāo ràng
gē ràng
chū ràng
jìng ràng
qiáo ràng
jǐn ràng
yuàn ràng
zūn ràng
chén ràng
bēi ràng
lián ràng
kuān ràng
chōng ràng
zhū ràng
sù ràng
duǒ ràng
chǐ ràng
sān ràng
jiāo ràng
jié ràng
bì ràng
xùn ràng
qū ràng
shàn ràng
kuì ràng
qiàn ràng
jǐn ràng
qiān ràng
zǔ ràng
mín ràng
xiāng ràng
huì ràng
rěn ràng
yù ràng
wēi ràng
shàn ràng
yú ràng
shì ràng
hē ràng
dé ràng
zhì ràng
jiǎng ràng
gù ràng
qiē ràng
jiào ràng
le ràng
qiān ràng
tuì ràng
bù ràng
gù ràng
yì ràng
fèn ràng
huī ràng
liú ràng
bù ràng
qiǎn ràng
qián ràng
yī ràng
xùn ràng
shǔ ràng
cí ràng
zū ràng
xuān ràng
liǎng ràng
chéng ràng
hù ràng
xì ràng
lǐ ràng
cí ràng
láo ràng
rén ràng
qū ràng
zhuǎn ràng
gōng ràng
jiù ràng
gòu ràng
nì ràng
jìn ràng
⒈ 责难；责备。
引《史记·张仪列传》：“﹝苏秦﹞因而数让之曰：‘以子之材能，乃自令困辱至此。吾寧不能言而富贵子，子不足收也。’”
《后汉书·皇后纪下·献穆曹皇后》：“如此数辈，后乃呼使者入，亲数让之，以璽抵轩下，因涕泣横流曰：‘天不祚尔！’”
1. 一个一个地计算：不可胜数。数九。
2. 比较起来突出：数得着。
3. 责备，列举过错：数落。
4. 谈论，述说：数说。数典忘祖（喻忘掉自己本来的情况，亦喻对于本国历史的无知）。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。