gōng sù
gōng hòu
gōng zhèng
gōng chéng
gōng jǐn
gōng jǐ
gōng yíng
gōng dèng
gōng chì
gōng zhí
gōng gōng
gōng kè
gōng tǒng
gōng ràng
gōng xiǎn
gōng yǎng
gōng qín
gōng jiāng
gōng shùn
gōng dé
gōng zhuāng
gōng qǐng
gōng mì
gōng qiān
gōng guǎn
gōng hé
gōng xǐ
gōng hè
gōng shèn
gōng tīng
gōng sù
gōng xiào
gōng sòng
gōng kǎi
gōng qián
gōng mìng
gōng shì
gōng xùn
gōng fú
gōng dài
gōng jiǎn
gōng wèi
gōng mò
gōng wéi
gōng wéi
gōng jié
gōng bǐ
gōng xiè
gōng rén
gōng mǐn
gōng yuàn
gōng shùn
gōng nú
gōng jìng
gōng yuē
qiān ràng
jiào ràng
kuì ràng
sān ràng
zǔ ràng
zhì ràng
qiān ràng
gòu ràng
qiàn ràng
tuī ràng
chū ràng
gē ràng
kuān ràng
shàn ràng
bēi ràng
jìng ràng
qū ràng
dǐ ràng
gōng ràng
sù ràng
láo ràng
rěn ràng
bì ràng
gù ràng
qiǎn ràng
yù ràng
nì ràng
kè ràng
huī ràng
jìn ràng
xuān ràng
jiǎng ràng
chǐ ràng
zhuǎn ràng
gù ràng
le ràng
chéng ràng
dé ràng
yī ràng
shàn ràng
yuàn ràng
zhū ràng
chén ràng
lǐ ràng
yīn ràng
qiáo ràng
qiē ràng
mín ràng
zūn ràng
qiào ràng
xiǎo ràng
hù ràng
xùn ràng
tuì ràng
yǔn ràng
zū ràng
shǔ ràng
jiāo ràng
jié ràng
liú ràng
cí ràng
bù ràng
shì ràng
qián ràng
xiāng ràng
duǒ ràng
yì ràng
qū ràng
rén ràng
hē ràng
bù ràng
xì ràng
jiāo ràng
xùn ràng
jiù ràng
liǎng ràng
wēi ràng
fèn ràng
kěn ràng
huì ràng
jǐn ràng
lián ràng
yú ràng
fàng ràng
jǐn ràng
chōng ràng
cí ràng
⒈ 谦恭逊让。
引《史记·三王世家》：“陛下恭让不恤，羣臣私望，不敢越职而言。”
《三国志·吴志·锺离牧传》“子禕嗣” 裴松之注引晋虞预《会稽典录》：“牧次子盛，亦履恭让，为尚书郎。”
苏曼殊《碎簪记》：“斯人恭让温良，好女子也。”
恭gōng（动）恭敬：～候｜～贺。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。