kuāng bì
kuāng zuò
kuāng hù
kuāng sòng
kuāng lì
kuāng jì
kuāng chì
kuāng fú
kuāng sú
kuāng gǎi
kuāng xiāng
kuāng dāng
kuāng jiǎo
kuāng yùn
kuāng là
kuāng wèi
kuāng yì
kuāng bì
kuāng zhèng
kuāng fǔ
kuāng shén
kuāng bèi
kuāng jiù
kuāng jū
kuāng ráng
kuāng bì
kuāng làng
kuāng yòu
kuāng dǐng
kuāng fèng
kuāng suàn
kuāng chì
kuāng zhí
kuāng chì
kuāng rǎng
kuāng zǐ
kuāng jūn
kuāng kuò
kuāng lǜ
kuāng bà
kuāng jù
kuāng lú
kuāng fù
kuāng zhěng
kuāng níng
kuāng gǔ
kuāng guī
kuāng jì
kuāng wéi
kuāng nán
kuāng zhèn
kuāng yù
kuāng chí
kuāng yì
kuāng zuǒ
kuāng xié
kuāng shān
kuāng chuáng
kuāng jiù
kuāng sù
kuāng yè
kuāng bǔ
kuāng yì
kuāng guò
kuāng yáo
kuāng yán
kuāng zàn
kuāng jí
kuāng lì
kuāng gé
kuāng jiū
kuāng fù
kuāng wēi
kuāng zhì
kuāng guō
kuāng dǎo
kuāng zàn
kuāng è
kuāng shì
kuāng zhù
kuāng kùn
kuāng shí
kuāng wéi
kuāng jiàn
kuāng jì
kuāng dìng
kuāng jiào
kuāng lì
kuāng rén
kuāng miù
kuāng yǒng
kuāng zhèng
kuāng zhèng
kuāng xiāng
kuāng yuè
kuāng piáo
kuāng fú
kuāng shì
kuāng guó
kuāng hé
kuāng lǐng
kuāng jiàn
kuāng shì
⒈ 矫正;纠正。
引汉应劭《风俗通·愆礼》:“论者既不匡纠,而云观过知仁,谓心之哀惻,终始一者也。”
梁启超《论中国学术思想变迁之大势·儒学统一时代》:“毋亦以民权既未能兴,则政府之举动措置,既莫或监督之而匡纠之,非於无形中有所以相慑,则民贼更何忌惮也。”
鲁迅《坟·文化偏至论》:“匡纠流俗,厉如电霆,使天下羣伦,为闻声而摇荡。”
鲁迅《两地书·许广平<致鲁迅十一>》:“非镜无以鉴形,自勉之外,正待匡纠,先生倘进而时教之,幸甚!”
匡kuāng(1)(动)〈书〉纠正:~正|~谬。(2)(动)〈书〉帮助;救:~助。(3)(动)〈方〉估计:~计|~算。(4)(动)料(5)(动)(多见于早期白话):不~。(6)(动)(Kuānɡ)姓。
纠读音:jiū纠jiū(动)缠绕:~纷|~缠。纠jiū(动)集合:~合。纠jiū纠正:~偏。