kuāng fù
kuāng hé
kuāng wèi
kuāng zhèn
kuāng lì
kuāng jiàn
kuāng làng
kuāng xié
kuāng fú
kuāng yùn
kuāng hù
kuāng yù
kuāng lǜ
kuāng sòng
kuāng yì
kuāng jiàn
kuāng piáo
kuāng bì
kuāng bǔ
kuāng zàn
kuāng yán
kuāng zhèng
kuāng è
kuāng jiù
kuāng yì
kuāng shì
kuāng fǔ
kuāng zhí
kuāng yè
kuāng ráng
kuāng lì
kuāng jù
kuāng guō
kuāng kùn
kuāng dǎo
kuāng lú
kuāng là
kuāng lǐng
kuāng wēi
kuāng yáo
kuāng lì
kuāng rén
kuāng zhù
kuāng zhèng
kuāng yǒng
kuāng shén
kuāng rǎng
kuāng yì
kuāng gǎi
kuāng fú
kuāng zǐ
kuāng jì
kuāng zuǒ
kuāng dāng
kuāng jiù
kuāng wéi
kuāng chí
kuāng guò
kuāng jiǎo
kuāng jì
kuāng chì
kuāng bì
kuāng níng
kuāng shì
kuāng dìng
kuāng chì
kuāng zhèng
kuāng chuáng
kuāng dǐng
kuāng gǔ
kuāng jūn
kuāng fèng
kuāng jū
kuāng yuè
kuāng zuò
kuāng wéi
kuāng shān
kuāng jí
kuāng bà
kuāng zàn
kuāng nán
kuāng suàn
kuāng chì
kuāng kuò
kuāng bì
kuāng xiāng
kuāng fù
kuāng zhěng
kuāng gé
kuāng guó
kuāng jì
kuāng sú
kuāng xiāng
kuāng bèi
kuāng sù
kuāng shí
kuāng yòu
kuāng jiū
kuāng zhì
kuāng jiào
kuāng miù
kuāng shì
kuāng guī
hū là
pū là
zhuài là
yí là
guāi là
dā là
láo là
nà là
kǒu là
suī là
chǔ là
bá là
wù là
pō là
wāi là
dá là
kuāng là
liáo là
hā là
guā là
bà là
ā là
bō là
huō là
fā là
hé là
lí là
cāo là
lā là
bù là
yè là
huá là
zǐ là
zhī là
lì là
wǎ là
zhē là
huí là
pì là
bá là
guǎ là
huài là
hú là
láo là
bō là
huī là
mǒ là
dá là
hú là
⒈ 扭曲。
引《周礼·考工记·轮人》“萭之以眡其匡也” 汉郑玄注：“等为萭蔞，以运轮上；轮中萭蔞，则不匡剌也。”
唐贾公彦疏：“轮一转一帀，不高不下，中於萭蔞，则轮不匡剌。”
⒉ 引申为乖戾，不合情理。
引章炳麟《毛公说字述》：“形声相从，将非蝉嫣之本文，説为三辰，匡剌则甚矣。”
章炳麟《驳中国用万国新语说》：“纬书记孔子读《易》，復有铁擿三折之文，是铅铁并可作笔也。然后生觉其匡剌，而以鹿豪、兔豪代之。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
剌读音：là,lá[ là ]1. 违背常情、事理：乖剌。剌谬。剌戾。