kuāng bà
kuāng jū
kuāng zhí
kuāng zhěng
kuāng hé
kuāng fèng
kuāng zǐ
kuāng fú
kuāng shān
kuāng fú
kuāng bì
kuāng nán
kuāng yì
kuāng shì
kuāng jí
kuāng fù
kuāng yù
kuāng piáo
kuāng jiàn
kuāng yì
kuāng chì
kuāng zhèng
kuāng shì
kuāng kùn
kuāng zhèng
kuāng zhì
kuāng wēi
kuāng chuáng
kuāng shí
kuāng jiào
kuāng lú
kuāng sòng
kuāng jù
kuāng jiù
kuāng yán
kuāng wèi
kuāng suàn
kuāng bì
kuāng bì
kuāng jì
kuāng bèi
kuāng zhèn
kuāng lǜ
kuāng xiāng
kuāng yáo
kuāng wéi
kuāng wéi
kuāng jì
kuāng dìng
kuāng jūn
kuāng guó
kuāng jì
kuāng zàn
kuāng dǎo
kuāng jiù
kuāng gǔ
kuāng gé
kuāng chì
kuāng hù
kuāng guò
kuāng lì
kuāng kuò
kuāng lì
kuāng guō
kuāng zhèng
kuāng yì
kuāng guī
kuāng làng
kuāng zàn
kuāng gǎi
kuāng zuò
kuāng jiǎo
kuāng yǒng
kuāng fǔ
kuāng yuè
kuāng níng
kuāng shén
kuāng è
kuāng shì
kuāng rǎng
kuāng xié
kuāng dǐng
kuāng sú
kuāng lǐng
kuāng dāng
kuāng sù
kuāng chì
kuāng xiāng
kuāng fù
kuāng yè
kuāng zuǒ
kuāng zhù
kuāng miù
kuāng jiū
kuāng ráng
kuāng rén
kuāng là
kuāng chí
kuāng jiàn
kuāng yòu
kuāng bǔ
kuāng lì
kuāng yùn
⒈ 谓匡扶时局,以延续统治。
引《北齐书·王琳传》:“而天厌梁德,上思匡继,徒藴包胥之念,终遘萇弘之眚。”
匡kuāng(1)(动)〈书〉纠正:~正|~谬。(2)(动)〈书〉帮助;救:~助。(3)(动)〈方〉估计:~计|~算。(4)(动)料(5)(动)(多见于早期白话):不~。(6)(动)(Kuānɡ)姓。
继读音:jì继jì(1)(动)继续;接续。~任|中~线|前赴后~。(2)(动)继而:初感头晕;~又吐泻。