kuāng zhèng
kuāng hé
kuāng zuǒ
kuāng zuò
kuāng rǎng
kuāng zǐ
kuāng dǎo
kuāng lǐng
kuāng jiào
kuāng jì
kuāng shì
kuāng yùn
kuāng rén
kuāng miù
kuāng guó
kuāng jí
kuāng kùn
kuāng wéi
kuāng chì
kuāng piáo
kuāng ráng
kuāng shì
kuāng jiǎo
kuāng zhí
kuāng xiāng
kuāng là
kuāng guō
kuāng shí
kuāng yuè
kuāng wēi
kuāng guī
kuāng zhèng
kuāng chì
kuāng yè
kuāng jì
kuāng jū
kuāng chí
kuāng bì
kuāng hù
kuāng yòu
kuāng yì
kuāng jì
kuāng sú
kuāng dìng
kuāng jù
kuāng yán
kuāng è
kuāng lì
kuāng gǎi
kuāng zhì
kuāng zhù
kuāng jūn
kuāng lì
kuāng xié
kuāng zhèn
kuāng suàn
kuāng fù
kuāng chuáng
kuāng yù
kuāng shén
kuāng zàn
kuāng xiāng
kuāng yǒng
kuāng jiàn
kuāng sù
kuāng fù
kuāng shān
kuāng wéi
kuāng kuò
kuāng fèng
kuāng bà
kuāng níng
kuāng yì
kuāng shì
kuāng jiù
kuāng jiù
kuāng fú
kuāng làng
kuāng lǜ
kuāng lú
kuāng zhěng
kuāng fǔ
kuāng dǐng
kuāng dāng
kuāng yáo
kuāng yì
kuāng bì
kuāng bǔ
kuāng jiū
kuāng chì
kuāng wèi
kuāng nán
kuāng bì
kuāng sòng
kuāng jiàn
kuāng gé
kuāng gǔ
kuāng zàn
kuāng bèi
kuāng zhèng
kuāng fú
kuāng lì
kuāng guò
⒈ 纠正；矫正。
引《三国志·蜀志·董厥传》：“自瞻、厥、建统事， 姜维常征伐在外，宦人黄皓窃弄机柄，咸共将护，无能匡矫。”
《晋书·阎缵传》：“及至明帝，因母得罪，废为平原侯，为置家臣庶子，师友文学，皆取正人，共相匡矫。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
矫读音：jiǎo,jiáo[ jiǎo ]1. 纠正，把弯曲的弄直：矫正。矫形。矫治。矫世（矫正世俗）。矫情（故意违反常态，表示与众不同）。矫枉过正。
2. 假托：矫命。矫诏。矫虔（官吏假托上命掠夺百姓的财物）。
3. 强壮，勇武：矫健。矫捷。矫矫（ａ．勇武的样子；ｂ．出众的样子）。
4. 姓。