kuāng jù
kuāng chuáng
kuāng zhèng
kuāng è
kuāng fú
kuāng bà
kuāng yáo
kuāng xiāng
kuāng lì
kuāng zhèng
kuāng shì
kuāng zǐ
kuāng yòu
kuāng bì
kuāng shí
kuāng lì
kuāng jiǎo
kuāng chì
kuāng zhù
kuāng níng
kuāng dǐng
kuāng zhì
kuāng guó
kuāng wèi
kuāng jiū
kuāng miù
kuāng sú
kuāng làng
kuāng jū
kuāng chí
kuāng wēi
kuāng xiāng
kuāng shén
kuāng fú
kuāng suàn
kuāng jì
kuāng zhèng
kuāng bèi
kuāng shān
kuāng bì
kuāng fù
kuāng jūn
kuāng rén
kuāng yán
kuāng jí
kuāng là
kuāng lú
kuāng jiù
kuāng jiù
kuāng zàn
kuāng jì
kuāng yè
kuāng rǎng
kuāng dǎo
kuāng lǐng
kuāng yì
kuāng yì
kuāng wéi
kuāng guō
kuāng chì
kuāng hù
kuāng hé
kuāng zhèn
kuāng xié
kuāng sù
kuāng shì
kuāng chì
kuāng zuǒ
kuāng zuò
kuāng nán
kuāng fù
kuāng gǎi
kuāng zhěng
kuāng jiàn
kuāng yǒng
kuāng lǜ
kuāng ráng
kuāng bǔ
kuāng fǔ
kuāng jiào
kuāng zàn
kuāng fèng
kuāng zhí
kuāng yì
kuāng dāng
kuāng jì
kuāng dìng
kuāng sòng
kuāng piáo
kuāng kùn
kuāng gǔ
kuāng gé
kuāng wéi
kuāng shì
kuāng jiàn
kuāng guò
kuāng kuò
kuāng yuè
kuāng yùn
kuāng guī
kuāng yù
kuāng bì
kuāng lì
⒈ 匡正辅佐;纠正补救。
引汉蔡邕《琅邪王傅蔡朗碑》:“骄盈僣差,或蹈宪理,非弘直硕儒,莫能匡弼。”
《后汉书·左雄传》:“伏见议郎左雄 ……实有王臣蹇蹇之节, 周公謨成王之风。宜擢在喉舌之官,必有匡弼之益。”
《明史·徐溥传》:“国家设文渊阁,命学士居之,诚欲其謨谋政事,讲论经史,培养本原,匡弼闕失,非欲其阿諛顺旨,惟言莫违也。”
清薛福成《书太监安德海伏法事》:“嚮非列圣家法之严,皇太后之明圣与诸大臣之匡弼,其安能若是神速哉!”
匡kuāng(1)(动)〈书〉纠正:~正|~谬。(2)(动)〈书〉帮助;救:~助。(3)(动)〈方〉估计:~计|~算。(4)(动)料(5)(动)(多见于早期白话):不~。(6)(动)(Kuānɡ)姓。
弼读音:bì弼bì(动)〈书〉辅助:辅~。