kuāng ráng
kuāng zàn
kuāng níng
kuāng chì
kuāng zhěng
kuāng yǒng
kuāng zhèng
kuāng zàn
kuāng yùn
kuāng shì
kuāng zuò
kuāng lì
kuāng zǐ
kuāng lǜ
kuāng xiāng
kuāng jū
kuāng zhèng
kuāng xié
kuāng jiàn
kuāng wèi
kuāng fèng
kuāng yáo
kuāng dǐng
kuāng shén
kuāng dāng
kuāng bà
kuāng yì
kuāng chì
kuāng suàn
kuāng sòng
kuāng hù
kuāng yè
kuāng jūn
kuāng bì
kuāng jí
kuāng fù
kuāng shì
kuāng zuǒ
kuāng jiào
kuāng wéi
kuāng jì
kuāng chuáng
kuāng wéi
kuāng shì
kuāng jù
kuāng là
kuāng làng
kuāng lǐng
kuāng gé
kuāng bì
kuāng jiū
kuāng dǎo
kuāng jì
kuāng jiù
kuāng piáo
kuāng nán
kuāng shān
kuāng kuò
kuāng zhù
kuāng kùn
kuāng guò
kuāng gǎi
kuāng jì
kuāng jiù
kuāng yì
kuāng fú
kuāng yuè
kuāng bǔ
kuāng yán
kuāng sú
kuāng lú
kuāng zhì
kuāng fù
kuāng sù
kuāng lì
kuāng zhèn
kuāng zhèng
kuāng dìng
kuāng wēi
kuāng guó
kuāng fú
kuāng zhí
kuāng lì
kuāng jiàn
kuāng guō
kuāng chì
kuāng chí
kuāng fǔ
kuāng yù
kuāng miù
kuāng xiāng
kuāng guī
kuāng è
kuāng hé
kuāng gǔ
kuāng jiǎo
kuāng shí
kuāng yòu
kuāng yì
kuāng bì
kuāng rén
kuāng bèi
kuāng rǎng
bó chì
qín chì
xiū chì
jiè chì
dūn chì
zhī chì
jiào chì
diāo chì
yún chì
tōng chì
duān chì
dáo chi
xiū chì
zhèn chì
jiǎn chì
bāi chì
zhēn chì
tiāo chì
jìn chì
yù chì
míng chì
jǐng chì
zhěng chì
lí chì
guī chì
dū chì
shēn chì
jīn chì
jiè chì
zì chì
xùn chì
huì chì
gōng chì
yuē chì
qiān chì
shang chì
jǐn chì
lì chì
dǎo chì
quàn chì
kuāng chì
lìng chì
jiǎo chì
liǎn chì
diāo chì
⒈ 亦作“匡饰”。匡正整治。
引《史记·秦始皇本纪》：“匡飭异俗，陵水经地。”
《汉书·高后纪》：“高皇帝匡飭天下，诸有功皆受分地为列侯，万民大安，莫不受休德。”
颜师古注：“匡，正也。飭，整也。”
唐白居易《除任迪简检校右仆射制》：“《书》曰：‘德懋懋官，功懋懋赏’，此先所以匡饰天下也。”
明归有光《魏诚甫行状》：“闻太常之训，忽焉有感，遂砥礪於学，以礼自匡飭。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
饬读音：chì饬chì(1)（动）整顿；治理。(2)（动）〈文〉命令；告诫：～令｜～派。 (3)（形）〈文〉谨慎；恭敬。