kuāng jì
kuāng wéi
kuāng jiù
kuāng yòu
kuāng kùn
kuāng wèi
kuāng shì
kuāng bì
kuāng bì
kuāng jiū
kuāng ráng
kuāng zhí
kuāng zhì
kuāng zhèng
kuāng zàn
kuāng gé
kuāng dāng
kuāng gǎi
kuāng xié
kuāng jiǎo
kuāng sù
kuāng jí
kuāng dìng
kuāng zuò
kuāng è
kuāng chí
kuāng chì
kuāng jū
kuāng lì
kuāng jiù
kuāng miù
kuāng hù
kuāng yì
kuāng gǔ
kuāng lǐng
kuāng fù
kuāng jù
kuāng zhù
kuāng zǐ
kuāng jì
kuāng yì
kuāng fú
kuāng chì
kuāng piáo
kuāng shì
kuāng yùn
kuāng yù
kuāng zuǒ
kuāng bǔ
kuāng yán
kuāng guó
kuāng zhěng
kuāng jì
kuāng fǔ
kuāng guò
kuāng chì
kuāng shí
kuāng dǐng
kuāng sú
kuāng bèi
kuāng jiàn
kuāng zhèng
kuāng xiāng
kuāng làng
kuāng guī
kuāng rén
kuāng níng
kuāng dǎo
kuāng xiāng
kuāng yuè
kuāng yì
kuāng jiào
kuāng lì
kuāng hé
kuāng yè
kuāng yǒng
kuāng wéi
kuāng fèng
kuāng fú
kuāng fù
kuāng chuáng
kuāng lì
kuāng zàn
kuāng bì
kuāng shān
kuāng bà
kuāng rǎng
kuāng là
kuāng guō
kuāng jiàn
kuāng zhèng
kuāng suàn
kuāng lú
kuāng nán
kuāng kuò
kuāng yáo
kuāng shì
kuāng jūn
kuāng shén
kuāng lǜ
kuāng sòng
kuāng zhèn
kuāng wēi
⒈ 辅佐帮助。
引《封神演义》第八八回：“八百诸侯称硕德，千年师帅颂匡襄。”
郑观应《盛世危言·书吏》：“特开内阁总理，枢机六卿，分职各司，其属即古之四岳九官辅弼匡襄之职也。”
陈春生《戊申熊成基安庆起义记》：“及熊成基调至安庆，范乃竭力匡襄。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
襄读音：xiāng襄xiāng(1)〈书〉本义：（动）相辅而成；帮助：（动）相辅而成；帮助(2)（xiānɡ）姓。