kuāng yòu
kuāng bì
kuāng jì
kuāng zàn
kuāng kuò
kuāng sòng
kuāng hé
kuāng fù
kuāng xiāng
kuāng fèng
kuāng jiū
kuāng sù
kuāng yáo
kuāng shān
kuāng fù
kuāng chì
kuāng jiù
kuāng jiù
kuāng guò
kuāng yè
kuāng làng
kuāng jù
kuāng zhù
kuāng jì
kuāng xié
kuāng gǔ
kuāng kùn
kuāng jūn
kuāng dǐng
kuāng dìng
kuāng lǐng
kuāng jiǎo
kuāng yán
kuāng yù
kuāng zhí
kuāng shì
kuāng níng
kuāng suàn
kuāng ráng
kuāng bèi
kuāng zuò
kuāng chí
kuāng zǐ
kuāng jiàn
kuāng là
kuāng zhèng
kuāng lì
kuāng yì
kuāng zhèn
kuāng shì
kuāng lú
kuāng rén
kuāng bǔ
kuāng zhěng
kuāng yuè
kuāng wèi
kuāng zhèng
kuāng guō
kuāng lì
kuāng fǔ
kuāng zuǒ
kuāng jí
kuāng bì
kuāng bì
kuāng fú
kuāng jū
kuāng dǎo
kuāng zàn
kuāng lì
kuāng rǎng
kuāng yǒng
kuāng fú
kuāng wéi
kuāng bà
kuāng zhì
kuāng shì
kuāng miù
kuāng yì
kuāng jì
kuāng dāng
kuāng gé
kuāng jiàn
kuāng yùn
kuāng guó
kuāng zhèng
kuāng shí
kuāng wéi
kuāng guī
kuāng xiāng
kuāng jiào
kuāng gǎi
kuāng hù
kuāng è
kuāng chì
kuāng shén
kuāng lǜ
kuāng wēi
kuāng sú
kuāng piáo
kuāng chuáng
kuāng nán
kuāng chì
kuāng yì
⒈ 帮助；辅助。
引清沉涛《瑟榭丛谈》卷下：“余整飭书院，捐置义冢诸事，皆赖其匡勷之力。”
清夏燮《中西纪事·粤民义师》：“该处商民深明大义，捐貲御侮，绅士实力匡勷，入城之议已寝。”
⒉ 惶遽不安貌。
引清黄宗羲《子刘子行状上》：“单丁下户，则缓其衔轡，周其情隐；虽兵革匡勷，皆有恃而不恐。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
勷读音：ráng,xiāng[ ráng ]1. 行走的样子。